هوش مصنوعی: وقتی لب‌ها از سخن خالی می‌شوند، حالت فرد شبیه به خمیازه می‌شود. اگر دندانی به‌عنوان جواهر وجود نداشته باشد، دهان فقط به شکل خمیازه‌ای درمی‌آید.

هوش مصنوعی: عطر خوشی که در وطن وجود دارد، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند آن را جایگزین کند. دوری از وطن مانند خواب‌آلودگی صبحگاهی است که یادآور زیبایی‌ها و شیرینی‌های زادگاه است.

هوش مصنوعی: هاله هیچ‌چیز جز دست و دامان خالی از نور ماه نیست؛ آغوش ما به خاطر این زیبایی، مانند یک خمیازه است.

هوش مصنوعی: اگر به نظر می‌رسد که زلیخا در حال کشیدن دامن خود است، در واقع این تنها یک شکاف در لباس اوست که به نوعی بیانگر بی‌حوصلگی یا خستگی اوست.

هوش مصنوعی: هر زخمی که از سنگ در می‌آید، نشانگر زحمت و تلاش شبانه‌روزی است. در واقع، زخم‌های سنگین و سختی که باید تحمل شود، به نوعی حس خستگی و غمگینی را به همراه دارد که در دل آن تلاش و کوشش نهفته است.

هوش مصنوعی: زندگی با حالتی غمگین و خسته به نظر می‌رسد، مانند اینکه مرده‌ای در لباس کفن خود در حال خمیازه کشیدن است. این نشان‌دهنده ناراحتی و بی‌رمق بودن زندگی است.

هوش مصنوعی: در هوای زیبایی او، چنان‌که فاخته‌ای در قید و بندش است، قامت راست و موزون او مانند سرو، خود را به آرامی کش می‌آورد.

هوش مصنوعی: از فرصتی که در دوران جوانی و خوشی به دست می‌آید، به خوبی استفاده کن، چرا که بعد از آن ممکن است به حسرت و افسوس دچار شوی و به عمق مشکلات فرو روی.

هوش مصنوعی: شبنم بی‌نظیر روی سبزه، نشانگر اشک حسرتی است که به خاطر نبود لبان میگون او، در دل جا مانده است. گل در چمن نیز به مانند خمیازه‌ای است که از غم دوری او به وجود آمده.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و کمال دلبران مانند تیرهای راست و خوش قامت است، راز و برکت زندگی من در یک خمیازه نهفته است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به عارفان مراجعه کند و بدون دقت و بدون توجه به حقیقت، فقط به ظواهر نگاه کند، مانند این است که وجود او دچار آفت است و مانند خمیازه، بی‌فایده و بی‌معنا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: دل به دو نیم شده از اثر مشروبات و خمار بودن. در هر دو بخش شعر، گفتاری وجود دارد که بیانگر حالتی خواب‌آلود و کسل کننده است.

هوش مصنوعی: صائب به کمبود نعمت و روزی اشاره دارد و می‌گوید که مثل این است که روزی ما به اندازه‌ای کم و ناچیز است که نمی‌توان آن را با زیبایی و شکوه نسبت داد. همان‌طور که یک لگن به‌خاطر قد و قامت زیبای شمع در انجمن به سختی دیده می‌شود، روزی ما نیز در برابر بزرگی و زیبایی زندگی، کوچک و ناچیز است.