غزل شمارهٔ ۱۱۶۰
اشک ریز از مالش چرخ دغا آسوده است
خوشه پروین ز رنج آسیا آسوده است
تا خط بغداد جامم هست در مد نظر
سبحه پندارم به خاک کربلا آسوده است
تا نیاید پا به سنگت، از وطن بیرون میا
دانه تا در خوشه است از آسیا آسوده است
ما چو خار از هر سر دیوار گردن می کشیم
شبنم گستاخ را بنگر کجا آسوده است
درع داودی است در راه طلب، افتادگی
از غم خار مغیلان نقش پا آسوده است
در حباب بحر اشک ما به چشم کم مبین
در ته هر قبه ای صد ناخدا آسوده است
تا تو گلبانگی ز لب صائب نمی آری برون
عندلیب باغ جنت ز نوا آسوده است
غزل شمارهٔ ۱۱۵۹: هر غباری گرده چابک سواری بوده استغزل شمارهٔ ۱۱۶۱: آسمان از شور دلهای کباب آسوده است
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
اشک ریز از مالش چرخ دغا آسوده است
خوشه پروین ز رنج آسیا آسوده است
هوش مصنوعی: اشک به خاطر نیرنگهای زندگی به راحتی از چشمان کسی میریزد و خوشههای پروین به دور از زحمت و دردسرهای روزمره در آرامش هستند.
تا خط بغداد جامم هست در مد نظر
سبحه پندارم به خاک کربلا آسوده است
هوش مصنوعی: تا وقتی که یاد و خط بغداد در ذهنم است، به دیوانگی میاندیشم که در خاک کربلا آرامش یافتهام.
تا نیاید پا به سنگت، از وطن بیرون میا
دانه تا در خوشه است از آسیا آسوده است
هوش مصنوعی: تا زمانی که خطر یا مشکلی برای تو به وجود نیامده، از سرزمینت دور نشو. وقتی هنوز در امنیت هستی و مشکلات را تجربه نکردهای، نباید بیدلیل سفر کنی یا از جایت بروی.
ما چو خار از هر سر دیوار گردن می کشیم
شبنم گستاخ را بنگر کجا آسوده است
هوش مصنوعی: ما مانند خارهایی هستیم که از دیوار سر بر میآوریم و سر بلند میکنیم. به شبنم بیپروا نگاه کن که کجا راحت و آسوده نشسته است.
درع داودی است در راه طلب، افتادگی
از غم خار مغیلان نقش پا آسوده است
هوش مصنوعی: در مسیر جستجو برای رسیدن به هدف، شخص دچار مشکلات و ناراحتیهایی شده، اما در عین حال، نشان از آرامش و قبول این سختیها دارد. نشانهای از سختی و رنج در زندگی او وجود دارد، اما او همچنان با صبر و استقامت به راه خود ادامه میدهد.
در حباب بحر اشک ما به چشم کم مبین
در ته هر قبه ای صد ناخدا آسوده است
هوش مصنوعی: در دل دریا، اشکهای ما را کم ببین. در عمق هر قبه، صدها ناخدا بیدغدغه و آرام زندگی میکنند.
تا تو گلبانگی ز لب صائب نمی آری برون
عندلیب باغ جنت ز نوا آسوده است
هوش مصنوعی: هنگامی که تو نغمهای زیبا از لبان خود نمیخوانی، پرنده باغ بهشت نیز از سر نوا و آهنگ آسوده و بیخیال است.

صائب