هوش مصنوعی: انسان‌های تسلیم و راضی به مقدرات، از مشکلات دنیا افسرده نمی‌شوند؛ مانند ابراهیم که در آتش نمرود، به گلزار تبدیل شد و بر آن غلبه کرد.

هوش مصنوعی: در دل دریا، هر کسی می‌تواند در زمان طوفان با کنار زدن و تسلیم شدن، خود را به ساحل برساند.

هوش مصنوعی: اگر دل خود را مانند سرو رها کنی و از درگیر شدن به افکار بهشت دوری کنی، در این حالت می‌توانی نعمت‌های بی‌پایان و خوشگذرانی را زیر پای خود ببینی.

هوش مصنوعی: بدون داشتن ساحل امن، کشتی طوفانی هیچ ارزشی ندارد و در دل کسی که از فقر رنج می‌برد، هیچ شادی و خوشحالی نیست.

هوش مصنوعی: اگر به خواست حق، اعضای تو فرمان‌پذیر شوند، چه بهتر که مانند شاهان، بتوانی هفت اقلیم را تسخیر کنی.

هوش مصنوعی: افسوس بر افرادی که به جای حقیقت، با هزاران دروغ و خطای واضح، روزهای خود را سپری می‌کنند.

هوش مصنوعی: سرو آزاد و زیبای صائب به فکر فصول خزان و بهار نیست و دل او پر از امید و ترس نمی‌شود.