هوش مصنوعی: روح زنده و روشن، در نگاه فرد عاقل به مانند آتش است، مانند شبنم بی‌قرار که بر گل نشسته و در انتهای پا، شعله‌ای برافروخته است.

هوش مصنوعی: چشمه مثل تیغی تیز و درخشان است و آب آن در این مکان که پر از لاله‌های بی‌نشان است، زلال و پاک می‌نماید. اما در دامن طبیعت، آتش وجود دارد.

هوش مصنوعی: در مجالس سختی‌های جانان، غیر از درد و رنج چیزی وجود ندارد. هر چند سنگ سختی مانند خارا هم رازی دارد، اما درون آن آتشی نهفته است.

هوش مصنوعی: هرگز از گل خوشبویی که بلبل می‌سراید، نخواهی شنید؛ خوشا به حال پروانه‌ای که کارش به آتش کشیدن خود است.

هوش مصنوعی: کودک بازیگوش به آتش علاقه دارد و از عواقب خطرناک آن بی‌خبر است، و او به درد و شکایت عشق واقعی اهمیتی نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: رحم، زمانی که با نفس اماره درگیر باشد، به بی‌رحمی منجر می‌شود. همان‌طور که در جهاد با دشمن سرکش باید با احتیاط عمل کرد، مدارا کردن با نفس مثل آتش است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که چهره زشت و تلخ دنیای مادی را نبینی، هرگز نمی‌توانی به حقیقتی روشن و واضح دست پیدا کنی، زیرا دنیا همانند آتش است که می‌تواند خطرناک و ویرانگر باشد.

هوش مصنوعی: اندوختن حسرت و پشیمانی نتیجه‌ای همچون عسل خالص و شیرین است که از زنبور به دست می‌آید، ولی مانند آتش بر دل می‌نشیند.

هوش مصنوعی: گفتگو و محبت ما باعث نزدیکی و صمیمیت دل‌های روشنی‌فکران می‌شود. عشق مانند اشتیاقی است که در درون ما شعله‌ور است و روح ما را گرم می‌کند.

هوش مصنوعی: چنان که اسپند برای دور کردن چشم زخم آتش می‌شود، ما نیز از ترس بدی‌ها و چشم‌زخم‌ها آتشین هستیم، هرچند در واقع درون ما مانند یک مجمر برای خانه‌مان آتش می‌افروزد.

هوش مصنوعی: دلایل منع عشق در سنین کهنسالی صرفاً به خاطر نداشتن دغدغه و درد است. عشق در دوران پیری مانند آتش در سرمای هواست؛ هرچند که ممکن است کمتر از آن لذت ببریم، اما همچنان حرارتی و نشاطی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: دل در تاریکی شب همچون اشکی می‌ریزد، و ماهیانی که در آب‌های تاریک دریا شنا می‌کنند، در واقع در آن تاریکی با آتش درون خود دست و پنجه نرم می‌کنند.

هوش مصنوعی: عشق تمامی اجزای جهان را به حرکت و حالتی جشن‌گونه درآورده است، همانطور که آتش می‌تواند بر افسردگان اثر بگذارد و آن‌ها را به کار و تلاش وادارد.

هوش مصنوعی: سفرکننده عشق زمانی که هنوز درگیر مشکلات و معضلات وجودی است، هر جا که قدم می‌گذارد، مانند ذغال خامی است که باعث روشن‌شدن و شعله‌ور شدن آتش می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دل خود شوق و عشق دارد، باید شجاعت پروانه را در سفر با خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان شوق و هیجان را در هر نامه‌ای به درستی بیان کرد، باید از قلمی استفاده کرد که مانند بال‌های سمندر باشد و توانایی ایجاد احساسی آتشین و پرشور را داشته باشد.

هوش مصنوعی: عشق عمیق و سوزان صائب مانند باغی سرسبز و پر از گل است که در پس پرده، آتش وجود دارد. گرچه این آتش به وضوح دیده نمی‌شود، اما حس و حال آن محسوس است.