هوش مصنوعی: هرچند که به نظر می‌رسد ما از محبوب‌مان جدا هستیم، اما نمی‌توان وجود یک موج را از دریای بی‌پایان جدا دانست.

هوش مصنوعی: جدایی و قطع ارتباط با خداوند کار آسانی نیست. اگرچه ممکن است ما از همدیگر جدا شویم، اما مثل قرآن که نمی‌تواند به بخش‌های جداگانه تقسیم شود، ارتباط ما با خداوند نیز نشکستنی است.

هوش مصنوعی: انتظار از غریبه‌ها به دوری و فاصله می‌انجامد و این دوری نمی‌تواند مانع نزدیکی و رابطه‌ٔ ما با آشنایان شود. هیچ هجرانی نمی‌تواند ما را از هم جدا کند.

هوش مصنوعی: افراد بدون ریشه و نسب به سرعت از یکدیگر جدا می‌شوند، مانند دانه‌ای که از کاه جدا می‌شود و کشاورز آن را از خرمنش بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: دل انسان گاهی از فراق جانان بر خود سخت می‌گیرد، ای کاش سخنانی که از لب محبوب جدا می‌شوند، آسان‌تر تحمل شوند.

هوش مصنوعی: ای سروی که از باغ خارج شده‌ای، هر برگ در این بستان حسرتی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: هر ذره از وجود من سرشار از جنون است و هر قطره از درونم می‌تواند طوفانی را به راه بیاندازد.

هوش مصنوعی: عشق نمی‌تواند در تنهایی شخصی ماندگار شود؛ زیرا وجود زیبایی‌ها را فراموش می‌کند. در زندان زلیخا، دوری از زیبایی یوسف (مه کنعان) به این موضوع اشاره دارد.

هوش مصنوعی: می‌توان از دنیای غمگین و ناامید برداشت کرد که بخشی از خوشی و لذت زندگی، به ناچار از دست می‌رود و به همین دلیل، از یکدیگر فاصله می‌گیریم. در حالی که مانند نانی که از تنور سرد بیرون می‌آید، زندگی هم با ارتباطات گرم و دوستانه شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آنچه با تلاش و درد به دست می‌آید، کم نخواهد شد و مانند آن است که از دریا، شاخه‌ای از مرجان جدا شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه زندگی بهتری داشته باشی، باید با اینکه روزی سخت و تلخ داری، قانع باشی. مانند پسته که با شیرینی قند ترکیب می‌شود، اگر لبخند را از زندگی‌ات حذف کنی، تلخی و دشواری به جایی نخواهد رسید.