هوش مصنوعی: گل در باغ به راحتی و زیبایی نشسته و مانند سلیمان بر تخت خود می‌درخشد. هنگامی که ابرهای پربار و زیبا به حرکت درمی‌آیند، مثل پریان بال‌های خود را می‌گشایند.

هوش مصنوعی: در آغاز صبح، هنگامی که نور خورشید از افق می‌تابد، زیبایی و شکوه شفق مانند رنگ‌های لاله بر دامن کوه‌ها جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: زمین به واسطه‌ی پرورش ابر، تبدیل به جایی شاداب و سرسبز شده است، همچون یوسف که به جوانی رسید و جهان نیز تحت تاثیر زیبایی و جذابیت زلیخا قرار گرفت.

هوش مصنوعی: زمین به قدری تنگ و فشرده شد که خون از لاله‌ها به روی چمن‌ها جاری گردید و چهره‌اش را رنگین کرد.

هوش مصنوعی: زمین که تا قبل از این با بنفشه‌ها خالی و برهنه بود، اکنون با سبزه و گل پوشیده شده و مانند یک میناکار سنگ را زیبا کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان مانند سینه یک پرنده بزرگ به شکوفایی و زیبایی برسد، زمین نیز به شکل یک کاغذ نوشته شده از جریان‌های آب و رودها در می‌آید.

هوش مصنوعی: ابر با نیشی که به رگ‌های درخت ارغوان زده، شکوفه‌ها را بیدار کرده و به خواب شیرین خود پایان داده است.

هوش مصنوعی: آسمان از شگفتی به حال گدای گلی نرگس درآمد و زمین به خاطر زیبایی‌هایش در بهار، خود را به خوبی آراسته است.

هوش مصنوعی: به مرحله‌ای از رشد و ترقی رسید که به بالاترین مقام و کمال خود دست پیدا کند، در حالی که مانند یک سوارکار در گل ماند و از جایی که هست، خود را پنهان کند.

هوش مصنوعی: گیاه خوشبویی در دل آتش رشد کرده و عطر سنبل و ریحان جای دود را پر کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر لطافت و نرمی اجسام، می‌توان انعکاس آنها را در آینه و حتی در خاک ریشه درختان مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: به قدری سایه‌ای سنگین بر روی زمین افتاده بود که غنچه‌ای که در حال شکفتن بود، مثل ساز سنتور، تار و پودش به هم ریخته و از بین رفته به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: از آنجا که شوق و عشق به زمین و عناصر آن به شدت در وجود ما تأثیر گذاشته، احساسات و آرزوهای سفر و آرامش نیز از دل‌ها برخواسته و ما را به جستجوی زیبایی‌ها سوق می‌دهد.

هوش مصنوعی: نفس با شور و شوقی شدید به بیرون شتافته، مانند یوسف که از عشق و اشتیاق به گل، از میان دیوار صورت بیرون رفته است.

هوش مصنوعی: به هنگام نوشیدن شراب، مانند طاووس که می‌شود، بال‌هایش را باز کرد و سرش را به سینه‌اش فرو برد، مانند بوتیمار که در حال قایم شدن است.

هوش مصنوعی: از جوش و خروش شراب، خشت‌هایی از خم به صحرا افتاد و دختری با چهره‌ای زیبا و گشاده در بازار دیده شد.

هوش مصنوعی: از محل شلوغ و پر هیاهوی میخانه، صدای کسی که مشغول نوشیدن است بلند شد و او با هر دو دست به سوی آسمان دعا و طلب آمرزش کرد.

هوش مصنوعی: آسمان مانند پر طاووس زیبا و رنگارنگ شده است و از رنگین‌کمان همچون پرهای زیبای لاله به تصویر می‌آید، به طوری که کوه‌ها به شکل نوک پرنده‌ای زیبا درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: آینه به قدری غبارآلود شده است که دیگر نمی‌تواند تصویر را به درستی نشان دهد، اما وقتی می به شیشه ریخته می‌شود، گل از پشت دیوار نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: چون انگور تازه سر زد، اشک زاهد خشک را پر از رطوبت کرد و او به مسواک زدن پرداخت.

هوش مصنوعی: در هر جای که باشیم، چه در خانه و چه در باغ، همه جا می‌توان از زیبایی‌های بهار بهره‌برد و گل و گیاه چید.

هوش مصنوعی: در هوای لطیف و دل‌انگیز، غنچه‌ها با عطر خوش گلاب و شبنم شسته می‌شوند تا دوباره نام و بزرگی پادشاه جهان را بر زبان بیاورند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف موفقیت‌ها و ویژگی‌های شاه صفی می‌پردازد. شاه صفی به عنوان یک فرمانروا در اوج قدرت و پیروزی قرار دارد و به نظر می‌رسد که با حضورش، چشم‌ انداز آینده و نصیب‌های جهان روشن‌تر و بیدارتر شده است. در واقع، او نقش مهمی در تحقق آرزوها و خوشبختی‌ها در زمان خود ایفا کرده است.

هوش مصنوعی: پادشاهی که دست ارزشمندش باعث می‌شود زمین با آب جواهر صورتش را بشوید.

هوش مصنوعی: به خاطر اراده و تلاش بزرگ او، آسمان آبی مانند فرشی سبز بود که زیر قدم‌های سرو و چنار گسترده شده بود.

هوش مصنوعی: چطور ممکن است که تیغ او رُهُد نباشد، در حالی که همیشه پیروزی و موفقیت در میدان جنگ به او اتکا می‌کند؟

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند رنگ مریخ می‌شود، همان‌طور که شمشیری از نیام بیرون می‌آید و خونخواهر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از حق او، دشمنان تیغ تیزی را فرود آوردند که جوهر وجودش را از بین برد، مانند اینکه مار پوستش را از بدنش جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: ساقی به سختی و تلخی پیاله را می‌گیرد چون به قدری تلاش کرده که از شرم و خجالت گرفتن آن خودداری نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر چه بهار به خاطر عدالت او شکوفاست، اما ممکن است در مسیر رهروانی که با مشکلات (خارها) روبه‌رو هستند، خطراتی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر قدرت زیاد عدالت او، افراد ضعیف به قدری در امان هستند که نرگس بیمار نیازی به تکیه به عصا ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر ترسی که از خطر دارد، آفتاب همواره چهره‌اش را زرد نشان می‌دهد و از صبح تا شب، در برابر شبنم تنیده شده‌ای که برایش مانند شمشیری بران است، خود را پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچند که ادب مانع می‌شود از بیان آزادانه، اما سخن گفتن با یکدیگر طعمی متفاوت و خاص دارد.

هوش مصنوعی: به لطف عدالت تو، باغ جهان همیشه در حال شکوفایی است و در اطراف تو همه چیز به طور کامل و منظم به اطاعت از دستورات تو برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: از تیرک‌های تو قضا یک تیر مسموم و از ابر تیغ تو یک لبخند آتشین و بی‌محابا به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی خورشید درخشان از سینه صبح نمایان می‌شود، نور حیدر کرار از سمت چهره تو می‌تابد.

هوش مصنوعی: کدام افتخار می‌تواند با این مقایسه شود که نژاد و اصل و نسب تو به خاندان شاهان و به پادشاه نجف می‌رسد؟

هوش مصنوعی: از باغ تو، جوانه‌ای سرشار از موفقیت و شانس رشد کرده است، و از جمع تو، نوری است که دولتی بیدار و هوشیار را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: اینگونه می‌توان گفت که مقام و اهمیت تو به قدری بالا رفته که حتی سبزه‌ای در پایین سنگ‌ها نیز نمی‌تواند به آن برسد.

هوش مصنوعی: مربع سپند به معنای فضایی است که پر از نور و انرژی مثبت است. در اینجا به آتش جهانی اشاره شده که به دور تو می‌چرخد، به خاطر قدرتی که از تو ساطع می‌شود. این وضعیت به اندازه‌ای تأثیرگذار است که به نظر می‌رسد همه چیز در آرامش و ثبات قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: میوه‌ای که از درخت پری می‌رسد، نشانگر زیبایی و لطافت آن است. تیغ تو نیز به خاطر پیروزی‌های بسیار و دستاوردهای فراوان، به حالتی خمیده درآمده است. این بیان نشان‌دهنده تأثیر و اثرگذاری پیروزی‌های تو است که سبب تغییر و تحول در اطرافت شده است.

هوش مصنوعی: به خاطر وفاداری تو، حرمت و آبروی مردم حفظ شده است و به همین دلیل، گل‌ها در بهار نمی‌توانند پرده‌پوشی خود را کنار بزنند.

هوش مصنوعی: نوشروان با برقراری عدالت، نام و آوازه‌اش را در سرزمین‌ها و دیارها گسترش داد.

هوش مصنوعی: عدالت تو به قدری قوی و مستقل است که نیازی به قید و بند‌های معمولی ندارد و به همین خاطر، خود را از قید و زنجیرها آزاد می‌داند. همچنین، این عدالت قادر است تا افرادی را که در خواب غفلت به سر می‌برند، به حرکت درآورد و آن‌ها را بیدار کند.

هوش مصنوعی: کتان و ماه مانند شیر و شکر به هم پیوسته شدند، زیرا محبت و مهر تو، همچون جادوگری، همه چیز را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: افرادی که نمی‌توانند از تو جدا شوند، به خاطر عشق و وفاداری‌ات به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، به‌طوری که جسورانه و بدون ترس از چالش‌ها عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: قامت پیروزی به خاطر نیزه تو بلند شده و چهره‌ام همچون گل لاله به خاطر تیغ تو رنگین شده است.

هوش مصنوعی: آسمان برای بزرگی و عظمت تو بسیار کوچک است. چطور می‌تواند حبابی، که در آن قرار دارد، بتواند محیط و فضای این عظمت را در دل خود جا دهد؟

هوش مصنوعی: این بیت به مقایسه دو مکان یا ساختار می‌پردازد. به طور کلی، اشاره دارد که کلبه‌ای ساده و کوچک مانند کلبه زال، در مقایسه با طاق باشکوه نوشروان و قصر جلال تو، در سطحی پایین‌تر قرار دارد. در واقع، به زیبایی و عظمت قصر تو تأکید دارد و در مقابل آن، سادگی و کوچکی کلبه زال را قرار می‌دهد. این تصویر به نوعی نشان‌دهنده‌ی تفاوت‌های شدید در عظمت و زیبایی است.

هوش مصنوعی: شبیه کلبه زال، طاق نوشروان در کنار قصر باشکوه تو همچون گنبدی چرخان است.

هوش مصنوعی: به خاطر وفاداری به تو، دشمنان هم به مهربانی روی آورده‌اند و به خاطر دوری از تو، کنارها پر از ترس و وحشت شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که خواب بر چشم‌ها غلبه کند، چشمان شیر مانند چراغی روشن بر سر بستر می‌درخشد و آهو که موجودی سبک‌سر و فرز است، آرام می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر اراده‌ات چنان قوی باشد که بتواند حتی از دل سنگ سخت پاره‌های آتشین بیرون آورد، نشان دهنده‌ی قدرت و تأثیرگذاری توست.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره شده که در سایه عدالت تو، حتی مخلوقات وحشی مانند گرگ نیز به آرامش و امنیت دست یافته‌اند و مانند سگی در کنار دوستانش در غار، در کنار تو زندگی می‌کنند. به عبارتی، عدالت تو به همه موجودات آرامش می‌بخشد و آن‌ها را از خصومت و جنگ دور می‌کند.

هوش مصنوعی: تو تا به ضعیفان کمک کردی و به آن‌ها محبت کردی، نشان‌دهنده‌ی نیکوسرشی تو بودی، اما این کار باید به صورت واقعی و از عمق دل باشد و نه صرفاً برای نمایش.

هوش مصنوعی: اگر حتی یک مور هم بخواهد خدمت شما عرض ادب کند، شما با احترام و بزرگواری آن را بر روی دستان خود می‌گذارید، مانند سلیمان که با عظمت و مقام خود به دیگران احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: دل‌های شکست‌خورده در زمانه‌ی تو باقی نمانده‌اند، پس این همه نشانه‌ها از بزرگان و پادشاهان به چه دلیل است؟

هوش مصنوعی: چرا پادشاهان بزرگ به درگاه تو که محل و منزلت موفقیت و خوشبختی است، پناه نمی‌برند؟

هوش مصنوعی: نسل‌هایی که از حمایت جد تو بهره‌مند شده‌اند، به بهجت و عظمت سلطنت بسیار رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: میرزا بابر از این شخص کمک خواست زمانی که او در برابر سپاه دشمن در تنگنا قرار گرفت.

هوش مصنوعی: چراغ بخت خوش از این آتش شعله‌ای گرفت و دوباره دنیا را روشن کرد.

هوش مصنوعی: تو از نسل شیخ صفی هستی، چگونه می‌توانی با عدل مهدی رفتار نکنی یا به آن نپردازی؟

هوش مصنوعی: اگرچه این ادعا نیازی به دلیل ندارد، زیرا عدل، دلیلی قوی و روشن بر این گفته‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر به چهره صاحب زمان نگاه کنی، نام تو در کنار نشانه‌های او قرار دارد و به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: ترویج مذهب اثناعشر به دوش توست، پس تلاش کن و از این روش خوب دست برندار.

هوش مصنوعی: با شمشیر عدالت، چهار مذهب را یکی کن و کشتی نبوی را از چهار سو به حرکت درآور.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سال و ماه به طور مداوم در حال تغییر و گردش هستند و شب و روز با هم در تضاد هستند، باید به زندگی ادامه داد و از آن لذت برد.

هوش مصنوعی: دوستانت مانند روز روشن در کنار تو باشند و برعکس، دشمنانت مانند شب تار بر تو سایه بیندازند.