هوش مصنوعی: پس از آنکه رستم از میدان نبرد بازگشت، دنیایی تاریک و غم‌انگیز در انتظار او بود.

هوش مصنوعی: به خاطر بیژن، چه چیزی به سرزمین توران آمده است و چه چیزی بر روی فرمانده چینی رخ داده است؟

هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که راه بی راهی تو را به خود می‌کشد، و گریزان از رستم به شنگان می‌رسی.

هوش مصنوعی: افراد بزرگ و مبارز، از درد و رنج زیاد در دلشان پر از کینه‌اند و به دنبال انتقام هستند.

هوش مصنوعی: آنها به نزدیکی آن دژ رسیدند که در آن پهلوانی شاد و خوشحال بود.

هوش مصنوعی: جمعی از قدیمی‌ها و افرادی با ویژگی‌های خاص به نزد منطقه‌ای به نام شنگان رسیدند.

هوش مصنوعی: روزی چشمه‌ای وجود داشت که هر کس با نیروی آب آن، روح و جانش را تازه می‌کرد و سلامتی و شادابی به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، شاه چین به کشاورز نیرومندی نگاه کرد.

هوش مصنوعی: در آن دشت ایستاده، مانند حیوانی نیرومند و با بدنی چون کوه، و چهره‌اش مانند خون است.

هوش مصنوعی: دست‌هایش باز و گسترده است و موی سرش مانند شاخ و برگ درخت در دستانش مانند چمچه‌ای بزرگ و محکم است.

هوش مصنوعی: بدن تو همچون درختی است که قوی و سینه‌اش پهن است و بازوهایش مانند شاخه‌های درختی، نیرومند و قدرتمند به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: وقتی افراسیاب این وضع را دید، به پیران ویسه نگاه کرد.

هوش مصنوعی: با این سخن، او اشاره کرد که کسی مثل او را در دلاوری و شجاعت ندیده است.

هوش مصنوعی: سال‌ها از عمر من گذشت و در این مدت نه انسانی دیدم و نه حیوانی.

هوش مصنوعی: نه سام نریمان است و نه گرشاسپ، و نه حتی چشم دلیران هم این گونه به شمارش می‌آید.

هوش مصنوعی: از آن نوع، سربازانی در دشت ایستاده‌اند و به همین شیوه، سپاهی از آنان گذشت.

هوش مصنوعی: ما برای او هیچ اهمیتی نداریم، زیرا در مقایسه با او، ارزش‌مان مثل یک مشت خاک است.

هوش مصنوعی: او این حرف را زد و نفس عمیق و پرقدرتی از دلش بیرون آمد، به گونه‌ای که مانند دریا، جانش را به حرکت درآورد.

هوش مصنوعی: سرطان با اطمینان به ابرها گفت: "بیا بیاورید او را به نزدیک من، دوان دوان."

هوش مصنوعی: بگو تا بفهمم که از کجا آمده و چه هدفی دارد و در این دشت درباره چه چیزی سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: وقتی آن پیر آهنین صدا را شنید، مانند شیر به سوی مرد دلیر آمد.

هوش مصنوعی: او به مرد دهقان گفت: ای کشاورز، چرا در این دشت با این گروه مشغول هستی؟

هوش مصنوعی: پادشاه چین و ماچین تو را می‌خوانند تا از این درد و رنج رهایت کنند.

هوش مصنوعی: افراسیاب یک فرمانروای نیرومند و دلیر است که قدرتش به حدی است که می‌تواند از دست شیر (نماد قدرت و خطر) فرار کند و خود را از چنگالش نجات دهد.

هوش مصنوعی: وقتی برزو صدای او را شنید، مانند گلبرگی که از راز او آگاه شود، متوجه حقیقت او شد.

هوش مصنوعی: به او گفت: ای نادان، از سخنان خودت هم خنده‌ات نمی‌آید؟

هوش مصنوعی: خداوند جهان، دادگر و شروع کنندهٔ حق و عدالت است که روزی را به تمامی بندگانش عطا می‌کند.

هوش مصنوعی: چه می‌گویی حالا که پسر پشنگ کیست؟ چرا به این راه تنگ آمده است؟

هوش مصنوعی: من به سخن تو در حضور کسی که می‌دانم از هر بدی به مقدار کمی آگاه است، نمی‌آیم.

هوش مصنوعی: وقتی او این صحبت را شنید، به او گفت که به این شکل هیچ‌کس نباید سخن بگوید.

هوش مصنوعی: نسل فریدون، زیبا و دلربا، مانند سرورهای شاهان تورانی است.

هوش مصنوعی: اگر از عدالت و دیانت روی برگردانی و یا به سمت شیطان و کارهای نادرست بروی، عاقبت خوبی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: از فرمان شاهان هیچ‌کس سرکشی نمی‌کند، زیرا برای یک فرد پیروزمندانه حکم صادر شده است.

هوش مصنوعی: از فردی عاقل شنیدم که در هر زمان، نباید به حکم و فرمان شاهان بی‌احترامی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که برزوی چنین سخن گفت، آن شخص به او گفت: ای مردی که نه آب داری و نه ارزش.

هوش مصنوعی: هر کسی که در کار خود عدالت را رعایت کند و به قانون و حقوق دیگران احترام بگذارد، در هر دو دنیا هم پادشاه و هم رهبری بزرگ است.

هوش مصنوعی: کسی که از عقل و خرد دور شود، مانند روحی است که به دست دیوان و نیروهای منفی افتاده است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان دانشی داشت وقتی که کسی بر تخت حکمرانی نشسته است که هر ساله ظلم و ستم می‌کند؟

هوش مصنوعی: سیاوش، زمانی که از مرز ایران خارج شد، دلی آرام و پناهی برای خود پیدا کرد.

هوش مصنوعی: او را با حفظ امنیت خود پذیرفته است تا در روزی از او آسیب نبیند.

هوش مصنوعی: با شنیدن حرف‌های گرسیوز، چهره‌ام را متاثر کردم و بی‌فایده دل خود را به تلاطم انداختم.

هوش مصنوعی: به جلاد دستور داد تا بی‌گناهی را به خاطر کینه‌اش به قتل برساند.

هوش مصنوعی: اکنون که سر او از بدنش جدا شد، در توران دیگر نمی‌توانی کسی را با مردی که زن دارد، پیدا کنی.

هوش مصنوعی: هر قطره خونی که به دلیل این کینه بر زمین ریخته می‌شود، در این دنیا باقی خواهد ماند و به یادگار خواهد ماند.

هوش مصنوعی: دوست و یار من به من روی خوش داده و در زندگی‌ام تنها کسی که بر او تکیه دارم، خداوند است و جز او کسی را در دو دنیا (این دنیا و جهان دیگر) نمی‌شناسم که شاه و مقامش را بالا بدانم.

هوش مصنوعی: وقتی او به شدت این را شنید، دست به کار شد و شمشیرش را از میان بیرون کشید.

هوش مصنوعی: بدان که وقتی بر سر و یال او ضربه‌ای زده شود، خون از بالای او بر رویش ریخته می‌شود.

هوش مصنوعی: شیر دل و شجاع سبک‌بال است که با قدرت و تیزی مانند نهنگ بر بازو و دستانش مسلط است.

هوش مصنوعی: بدان که اگر او از عرش به خاک بیفتد، به ذلت و خفت بر روی زمین خواهد افتاد.

تازنان یعنی به‌تاخت و سریع

هوش مصنوعی: کشاورز به سرعت اسبش را دنبال کرد و در حین دویدن، لحظه‌ای هم دچار گرما شد.

هوش مصنوعی: به خاطر نیروی خوش‌شانسی، جوان نیرومندی در این لحظه به میدان آمد.

هوش مصنوعی: دم اسب در دست آن شخص مشهور باقی ماند و سوار از او افتاد.

هوش مصنوعی: جهاندار از دور به پیران نگاه می‌کرد و به او گفت: ای پهلوان!

هوش مصنوعی: این شخص از دیگران نیست، بلکه از داخل خود او شکل گرفته است. من بدین‌سان گمان می‌کنم که این در واقع نتیجه کار و اندیشه‌های خود من است.

هوش مصنوعی: در این جنگ ممکن است مانند رستم، نیزه‌ای به چشم تو بیفتد.

هوش مصنوعی: با این پوست و قدرت و این شجاعت و نیرومندی، نمی‌دانم در جهان کسی را که بتواند با من برابر شود.

هوش مصنوعی: به نظرم در روز جنگ، این دلاور قادر خواهد بود که اژدهای قوی را به زمین بیندازد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد او از دانش و آگاهی بی‌بهره است، زیرا در دید او، شاه و خدمتگزار هیچ تفاوتی ندارند.

هوش مصنوعی: با این سرعت و شدت خود، ممکن است به دامی بیفتد که از چنگال آن فرار ندارد.

هوش مصنوعی: تنها خالق ماست که ما را بخشیده و راه را برای ما آسان کرده است.