هوش مصنوعی: پس از آن، همچون باد به سوی اسب رفت و یاد خداوند نیکوکار را در دلش زنده کرد.

هوش مصنوعی: او مانند پیل مست به هر سو می‌تاخت؛ با کمانی در بازو و گرزی در دست.

هوش مصنوعی: یک کمند به دور فتراک (جایی که پای بند می‌شود) انداخته‌اند و شصت بار چرخیده است. دلی پر از کینه و سری مملو از غم دارد.

هوش مصنوعی: سرانجام، فردی ناامید و عصبانی به نزد شاه آمد، مانند دریای خروشان که پر از خشم و کینه است.

هوش مصنوعی: از آنجا سپاه به ایران آمد، مانند رعد و برق که از ابر سیاه به صدا درمی‌آید.

هوش مصنوعی: رستم کجاست که می‌خواهم در میدان با او حساب‌کشی کنم و کینه‌ام را از او بگیرم؟

هوش مصنوعی: بیایید به میدان بیايیم و با هم به مبارزه بپردازیم و به خاطر کینه‌ای که از یکدیگر داریم، هر دو آماده جنگ شویم.

هوش مصنوعی: ببینیم زمان به کدام طرف می‌رود، زیرا در نهایت برای کسی زمان به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: او مدام صحبت می‌کرد و در جلو صف حرکت می‌کرد و از روی کینه، با دستش چیزی را به لب آورد.

هوش مصنوعی: وقتی او را با آن حالت دید، از چشمانش اشک مثل باران بر صورتش ریخت.

هوش مصنوعی: یک شخص به نزد رستم آمد، سریع و پرانرژی مانند باد، و به او گفت: ای فرزند پاک‌دامن.

هوش مصنوعی: رقیب تو آمد، آماده باش برای جنگ، زیرا رستم قهرمان با چنگال تیزش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: به من نزدیک به هفتصد سال گذشته است، اما هنوز چشمی به این شهرت و نام آوری ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم پایان این ماجرا چه خواهد بود و خوشبختی‌ام در اختیار کدام یک از افراد است.

هوش مصنوعی: نباید از این بترسم که سرنوشت به خوبی به خواسته‌های قهرمان پاسخ ندهد.

هوش مصنوعی: بعد از آن، اشک‌ها از چشمانش سرازیر شد و با ناراحتی و نفرین به افراسیاب می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی رستم این حرف‌ها را از دستان شنید، به گونه‌ای دیگر به فکر فرو رفت.

هوش مصنوعی: به او گفتند که این ناله و افسردگی تو به خاطر چیست؟ چرا با خداوند جهان در جنگ هستی؟

هوش مصنوعی: هیچ‌چیزی به اندازه‌ی تو به یاد نمی‌ماند، و کسی جز تو نخواهد دانست که چه کسی مطرح است.

هوش مصنوعی: اگر از دیوانگی روی برگردانده‌ای، آیا به خاطر کینه‌ای است که با شیطان داشته‌ای؟

هوش مصنوعی: هر کسی که از مادر به دنیا بیاید و راضی و خوشدل نباشد، در این دنیا جایی نخواهد داشت و از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: همیشه با نیکی و بدی دنیا راضی باش و از من نصیحت بگیر.

هوش مصنوعی: برزو، ای جوان نامدار و روشن‌رو، این سخن را به تو می‌گویم.

هوش مصنوعی: برای هر کاری باید در برابر مقام سلطنت، خود را آماده و مسلح نگه‌داری، مانند من که با سپاه خود در میدان هستم.

هوش مصنوعی: شما در دنیای بزرگ و پر از قدرت یک پادشاه، مقام و جایگاهی را به خود اختصاص داده‌اید و در واقع تحت فرمان او هستید.

هوش مصنوعی: من در زندگی‌ام، در مدت چهارصد سال، هیچ روز بدی را در دنیا ندیدم.

هوش مصنوعی: هم اکنون زمانه تغییر کرده و به تو فرصتی برای مبارزه دوباره رسیده است.

هوش مصنوعی: اگر در میدان نبرد جانم را از دست بدهم، نباید از فرمان و تصمیم پادشاه سرپیچی کنم.

هوش مصنوعی: خود را از دیگران دور کن و به خاطر دشمنی‌ام، بین خود و بزرگ‌ترهای این جمع فاصله ایجاد کن.

برو‌: مخفف ابرو است یعنی سواران و جنگاوران خشم بر ابروها و چهره بیاورند.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که انسان باید در برابر چالش‌ها و مشکلات زندگی، از قدرت و استقامت خود استفاده کند و با اعتماد به نفس و دقت، اقدام کند. در واقع، به نوعی از فردی یاد می‌کند که با مهارت و هوشیاری، توانایی‌های خود را به کار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی با دقت و مهارت کمندش را به گردن فتراک بسته و از روی زمین با آرامش و احتیاط به سمت زین می‌رود.

هوش مصنوعی: در اینجا به ذکر این نکته اشاره شده که فردی با قدرت و اراده‌ نفت‌های قوی در روبرو به تماشا و نظاره بر رزمندگان می‌پردازد. این تصویر، نمایی از آمادگی و عزم راسخ را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: او به سمت میدان نبرد می‌راند تا به نزدیک آن دشمن مشهور و کینه‌توز برسد.

هوش مصنوعی: با او در دشت، درفش را برداشتند و دلش هیچ غمی از این موضوع نداشت.

هوش مصنوعی: او به چهره‌اش نگریست و از چشمانش قطرات اشک بر روی صورتش ریخت.

هوش مصنوعی: به رستم چنین گفتند: ای قهرمان سر بلند و با اراده، با روحی روشن و دلیر.

هوش مصنوعی: زمانی که به خاطر انتقام به پا می‌خیزی، چه خیال و تصویری در دل خود شکل می‌دهی؟

هوش مصنوعی: وقتی که از خواب بیدار شدم، چنین فکری به ذهنم خطور کرد که نامی مشهور و شناخته‌شده در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم دمی به زیبایی‌های روز روشن بیفزايم و با اندوهی ملایم، قدرت و عظمت زال را به تصویر بکشم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم با گرزی سنگین گردنت را بشکنم و در زاولستان آتش بسازم.

هوش مصنوعی: وقتی رستم این حرف را شنید، به شدت ناراحت و خشمگین شد و چنین گفت: ای مردی که سرنوشتت نیک نیست.

هوش مصنوعی: یکی از اصل‌های حیات این است که از ضعفا و ناتوانان انتظار نبرد و مقاومت نداشته باشیم. افرادی که از عزم و اراده کمتری برخوردارند، نمی‌توانند در برابر چالش‌ها و سختی‌ها به خوبی ایستادگی کنند. به همین دلیل، وقتی فردی دلیر و شجاع با دیدگاهی مقاوم از این موضوع یاد می‌کند، باید تا حدی خنده‌دار و غیرقابل باور به نظر برسد.

هوش مصنوعی: چرا به قدرت و توانایی خود دلخوش شدی؟ به این نظر به ارتفاع و قدرتی که داری، نباید مغرور شوی.

هوش مصنوعی: مردی چون تو در میدان نبرد، حتی اگر هزار نفر برای مقابله با من بیایند، من ترسی از آن‌ها ندارم.

هوش مصنوعی: من به زودی از این دنیا می‌روم و نمی‌دانم چه بر سرم خواهد آمد، فقط می‌دانم که در این راه باید قدم به قدم پیش بروم.

هوش مصنوعی: تو داستان جنگ من را در هر محفل و مجلسی شنیده‌ای و این داستان به گونه‌ای شگفت‌انگیز مانند یک افسانه است.

هوش مصنوعی: روز انتقام در مازندران چه کرده‌ام، زمانی که فرمانروای زمین در بند و اسیر بود.

هوش مصنوعی: وقتی که زندگی به پایان برسد و کسی با من به نبرد برخیزد، چاره‌ای جز آماده شدن و مبارزه نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: آیا شنیده‌ای که جنگجوی بزرگ چه تجربه‌ای داشت؟ وقتی که از کمند من به جلو آمد و مرا به چالش کشید؟

هوش مصنوعی: تو زمانی به زوال رفتی که بر این آب کشتی انداختی.

هوش مصنوعی: چشمانش به طرز فریبنده‌ای مرا جادو کرد و با حرف‌های دلنشین و لب‌های نرمش، قلبم را تسخیر کرد.

هوش مصنوعی: فریبنده شدی به خاطر سخنان او، اما چه می‌دانی که تظاهر و رفتار او چگونه است؟

هوش مصنوعی: خاندان و کشورت به خاطر تو غمگین و گریان خواهند بود و مادرت نیز در اندوه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: کسی که با من ارتباط برقرار کند و به من نزدیک شود، می‌تواند از زیبایی و جذابیت زندگی بهره‌مند شود، حتی اگر سنش زیاد باشد و ظاهری مناسب نداشته باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که آنها در دل دریاهای پر از ترس و نگرانی قرار می‌گیرند، تلاش می‌کنند تا راهی برای عبور از آن پیدا کنند.

هوش مصنوعی: هرکسی که در مشکلات و سختی‌ها غوطه‌ور باشد، نمی‌تواند در آرامش و راحتی زندگی کند و باید با تدبیر و هوش به مقابله با چالش‌ها بپردازد.

هوش مصنوعی: تو مانند الکوس و سایر سران، زیر بار فشار و سختی قرار خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در میدان، رفتار من را ببینی، به خوبی می‌دانی که حرف من چیست.

هوش مصنوعی: وقتی که من از او این سخن را شنیدم، به واکنش او نگاه کردم تا ببینم چه چیزی را برای پاسخ دادن انتخاب می‌کند.

هوش مصنوعی: به رستم چنین گفتند که ای قهرمان، دل تو برای جنگ و عقل تو برای تصمیم‌گیری باید آماده باشد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از آسمان دوری کنی، حتی اگر از آهن هم باشد و زمان به هر شکلی آن را بشکند، ممکن است نتوانی.

هوش مصنوعی: پس از این گفت‌وگو، دو زاغ به مانند باد سریع و چست، تیر و کمان را آماده کردند.

هوش مصنوعی: او به شدت مورد حمله قرار گرفت، طوری که گویی تمام دنیا تحت تأثیر طوفانی از باد و باران قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که رستم این دید که از تنش به مانند پیکان، کمانی با قدرت و عظمت کیانی به وجود آمده است، برآشفت و واکنش نشان داد.

هوش مصنوعی: دو نفر که به هم تیرنگری می‌کردند، با دل‌هایی که پر از کینه بود، به یکدیگر مشغول شدند و به تدریج این کینه‌ها را مانند آب که می‌جوشد و تبخیر می‌شود، از بین بردند.

هوش مصنوعی: سپرها در دست پهلوانان قرار گرفت و دل‌های شجاعان پر از فکر و اندیشه شد.

هوش مصنوعی: دل قهرمانان از غم و اندوه به درد آمده و از محبت و عشق به پاخاستند.

هوش مصنوعی: پیلسم به رستم گفت که آسمان تحت تاثیر تیر تو به حالت خم درآمده است.

هوش مصنوعی: تو گفتی که تیر من در روز نبرد از ترس نهنگ در دریا بسوزد.

هوش مصنوعی: وقتی کردار تو را مشاهده کردم، متوجه شدم که سخنانت خالی از حقیقت بوده‌اند.

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که در هر سو به فکر راه‌حل باشی؟ چه چیزی از نبرد و جنگ شیر به یاد داری؟

هوش مصنوعی: بیا تا ببینند ترک‌ها همان قهرمانان ایرانی هستند.

هوش مصنوعی: تو خود آن کسی هستی که می‌گویی هیچ‌کس به اندازه من مرد نیست، حتی اگر بخواهم باد را در قفس به بند بکشم.

هوش مصنوعی: شایسته است که انسان به گفتار و رفتار خود خوب توجه کند و از فریب و نیرنگ دوری کند؛ زیرا این دو باید با هم هماهنگ و صادق باشند.

هوش مصنوعی: رستم به خاطر کینه‌ای که داشت، مانند پلنگ خشمگین شد و مانند شیری چنگ انداخت و حمله‌ور شد.

هوش مصنوعی: کمند به آرامی باز شد و از آن صدایی بلند مانند رعد و برق برآمد.

هوش مصنوعی: دل پهلوان از احساس خشم پر شده بود و رستم با نگاه تند و خشمگینش به او خیره شد.

هوش مصنوعی: وقتی ترک آن تصویر را دید، مانند اینکه باد به سرعت به کمندش افتاد و از زین خارج شد.

هوش مصنوعی: تابی که برای شکار رستم آماده کرده بود، به دورش انداختند و او را به دام گرفتند.

هوش مصنوعی: افرادی از دیگران روی خود را برگرداندند و به پروین (نقاش یا ستاره‌ای خاص) صدای بلندی سر دادند.

هوش مصنوعی: این جمله به وضعیت تلاش و جنگیدن دو طرف اشاره دارد که هر کدام سعی در شکست دیگری دارند، اما یکی از آنها به‌دلیل قدرت و مقاومتش در جای خود ثابت مانده و تغییر نمی‌کند. این وضعیت نشان‌دهنده پایداری و ثبات در برابر چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: وقتی زال آن‌چنان منظره را دید، به زمین فرود آمد و نیکی و بخشش را ستایش کرد.

هوش مصنوعی: او در مقابل پادشاه بزرگ به زمین افتاد و از دلش اشک و خون ریخت.

هوش مصنوعی: با نیکی و احترام نزد خدایان بزرگ برو و با محبت و خشوع، صورتت را بر آن زمین خاکی بمال.

هوش مصنوعی: او گفت: ای پروردگار، تو هم آگاه به رازهای پنهان هستی و هم به دیده‌های آشکار.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که رستم همیشه در برابر سران و فرمانروایان، ارتباط و دوستی برقرار کرده است.

هوش مصنوعی: او را بر این ترک پرخاشگر به چالش بکش و در این دشت او را پیروزمند و پیروز نگه‌دار.

هوش مصنوعی: از این طرف در میدان، دو دلیر به هم پیوسته‌اند و مانند شیران جنگجو فعالیت می‌کنند.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه هر دو سوار دارای تابی و نیروی زیاد هستند، کمند کیانی نتوانسته است پایدار و محکم بماند.

هوش مصنوعی: کمند کشیده شده از بین رفت و هیچ‌کس از آن دو آسیب در دسترس نیامد.

هر دوان‌: هر دو

هوش مصنوعی: دو نفر در وضعیتی سخت و ناگوار گرفتار شده‌اند و نمی‌دانند که باید چه کنند. هر کدام از آن‌ها فقط به فکر خودشان هستند و به چیزی غیر از خودشان توجهی ندارند.

هوش مصنوعی: چشمانش پر از اشک است و سرش از خشم و کینه خاک‌آلود شده.

هوش مصنوعی: آن‌ها از دیگران فاصله گرفتند و در دل خود غم و اندوهی دارند که چهره‌شان را زرد و پر از درد کرده است.

هوش مصنوعی: از جان سیری به دست آمده است و بدن هر دو نیز همانند سالی که خورده‌اند و جوانی که در آن سال بوده‌اند.

هوش مصنوعی: از این لحظه به بعد، رستم با صدا و لحن خاصی گفت: ای شیر نامور و پرخاشگر!

هوش مصنوعی: بیایید برای رویارویی آماده شویم و تمام تلاش خود را برای مبارزه با یکدیگر به کار ببندیم.

هوش مصنوعی: اگر ما صبر کنیم تا دیگران به ما نشان دهند که چه کسی مردانگی دارد و قدرتش را با گرز سنگینش به نمایش بگذارد، باید بی‌تحرک بمانیم.

هوش مصنوعی: چه بگویی اکنون، چه کار کنیم که بتوانیم نامی از مردانگی به دست آوریم؟

هوش مصنوعی: وقتی پیلسم این حرف‌ها را شنید، دلش از کار او پر از ناراحتی شد.

هوش مصنوعی: او به میدان جنگ می‌رفت و پرچم را به اشتیاق در دست می‌گرفت تا رقابت و نبرد را آغاز کند.

هوش مصنوعی: او به رستم معروف گفت که بیایید هر دوی ما با هم در کشتی مبارزه کنیم و کمرهایمان را محکم کنیم.

هوش مصنوعی: او گفت این را و از دایره پایین بیاور، مانند ببر نیرومند و همچون شیر درنده.

هوش مصنوعی: سپاه، از میدان نبرد دور شدند و به یک سمت رفتند، به تماشای افرادی که در آنجا بودند، پرداختند.

هوش مصنوعی: در این بیت به اشتهار رستم به عنوان یک پهلوان اشاره می‌شود که خالق و آفریننده‌ی جهان را یاد می‌کند. رستم، به عنوان یک شخصیت بزرگ و نیکوکار، به یاد خداوند و اهمیت او در خلقت اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا به یک مبارزه یا کشتی گرفتن اشاره شده که بین یک فرد سرشناس از ایران و یک شخصیت دیگر در حال وقوع است. این مبارزه نمادی از رویارویی یا تقابل در میان دو نفر است که هر کدام نماینده گزینه‌های خاصی هستند.

هوش مصنوعی: او دائماً از خداوند پاک یاد می‌کرد و درباره پادشاه بزرگ آسمانی سخن می‌گفت.

هوش مصنوعی: یاد شاه و فرمانده‌ام همیشه در ذهنم باشد و دل دشمنانش پر از کینه و خشم باشد.

هوش مصنوعی: دل زال از بدخواهی دیگران نگران نبود و او در آن خاک تیره و تار به جستجوی خود ادامه می‌داد.

هوش مصنوعی: رستم، پهلوان بزرگ و نیرومند، همانند یک شیر نر قوی و بی‌باک است که هرگز از مبارزه و جنگ خسته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در دل سرزمین کیانی، جایی که دشمنی وجود داشت، با تمام قدرت و شدت به خاک تیره و سیاه ضربه زد و با نیرومندی تمام دست‌هایش را به کار گرفت.

هوش مصنوعی: کمر را محکم بسته و آماده‌اید که با اسب در یک مبارزه دلیری کنید.

هوش مصنوعی: هر دو نفر به خاطر کینه‌ای که از هم دارند، به پیچیدگی و دشواری به یکدیگر نزدیک می‌شوند؛ هم آن مرد مشهور و هم آن فرد دیگر.

هوش مصنوعی: نگاه کردن به آن دو نفر، تا وقتی است که از خواب بیدار شوند و کفن روی بدنشان بیفتد.

هوش مصنوعی: آسمان از روشنایی به خاطر ترس دلی تاریک شده و اندوه موجب شده که او همچون پیلی غمگین و شکسته به دو نیم تقسیم شود.

هوش مصنوعی: جهان، افراسیاب دلیر را به یاد می‌آورد که مانند شیر به میدان نبرد آمد.

هوش مصنوعی: پرچم سیاه اژدها بر فراز سر او افراشته شده است.

هوش مصنوعی: بدان که چه کسی را زمانه به جلو می‌آورد و او را در معرض دیده‌ها قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: خروش و هیاهوی جنگ، دل‌های بزرگ و نامدار را از اندوه خسته و رنجیده کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی رستم دنیا را به آن شکل مشاهده کرد، مانند شیر نر فریاد بلندی برآورد.

هوش مصنوعی: به او گفتند، ای ترک بدبخت و پریشان حال، که حتی تاج و تخت هم بر تو می‌گرید و غمگین است.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود شهامت و جسارت جنگیدن را نداری، پس چرا به دنبال چاره‌ای برای خود هستی و در هر سمتی دست و پا می‌زنی؟

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، تو با وحشت به هر طرف می‌گریزی، گویی دل‌ات از اندوه به دو نیم شده است.

هوش مصنوعی: با استفاده از قدرت و تجهیزات جنگی، به سرزمین تو می‌آیم و به عنوان مهمان از تو استقبال می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر دیگر مرزهای سقلاب و روم را نبینی، بزرگان و نخبگان آن سرزمین‌ها نیز دیگر در یاد نخواهند بود.

هوش مصنوعی: سردار ترک از چنگال شیر فرار می‌کند به خاطر صدای مرد دلیر.

هوش مصنوعی: گرازها و تازی‌ها در میدان نبرد قهرمان بزرگ، رستم، به نبرد آماده شدند.

هوش مصنوعی: رستم، فرمانده جنگ، در میدان نبرد به موفقیت بزرگی دست پیدا کرده و نامش در آسمان‌ها به شهرت رسیده است.

هوش مصنوعی: مانند دریای طوفانی که به شدت موج می‌زند و صدای خروش آن به دوردست‌ها می‌رسد.

هوش مصنوعی: شخصیت‌هایی که همواره به دیگران می‌پیچند و در کارهای خود مانند درختی با دو شاخ پیچیده و پیچیده هستند، کارهایشان به گونه‌ای است که شکلی متداخل و دشوار برای دیگران به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: دو بازو مانند دو خرطوم که به دور هم پیچیده‌اند، به دور کمر انسان قرار دارند.

هوش مصنوعی: کمرگاه بلند و زیبا را با چنگ خود گرفته است، مانند شیران وحشی و ناآرامی که به شدت و با تیزی عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: از خون و از خصیصه‌های خاک، میدان جنگ به قدری آلوده شد که حتی به پشت ماهی و ماه هم رسید.

هوش مصنوعی: با قدرت و نیرویی که در دل دارم، خشم و کینه‌ای که در وجودم انباشته شده است، چشمانم را به خون آلود کرده و هر دو حواسم را در این حالت پر از اضطراب و تنش قرار داده است.

هوش مصنوعی: از شدت فشار و زور، کمر او شکسته شد، اما از شجاعت و مردانگی‌اش کم نشد و همچنان نام بزرگ و معروفی باقی ماند.

هوش مصنوعی: دل هر دو پر از احساس و هیجان شد و خونشان به خاطر عشق و تعلق خاطر به یکدیگر به تپش و جنب و جوش افتاد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد افرادی که برای کمک به دیگران تلاش می‌کنند، در واقع خود در درون خود چیزی را ندارند که به آن کمک کنند و از این رو، قدرت و توانایی‌شان به آن‌گونه که باید، نمایان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: آنها از دور نشستند و هر دو ساکت بودند و با دقت به صدای شیپور گوش می‌دادند.

هوش مصنوعی: زمانی بود که با آرامش و راحتی صحبت می‌کردند و از چشمانشان به چهره‌ی دیگران علاقه و محبت سرازیر می‌شد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه از زحمت و سختی رهایی یافتند، دوباره تصمیم گرفتند که سوار کشتی شوند.

هوش مصنوعی: رزمنده برزو با سرعت به سوی رستم آمد و به او چنین گفت: ای قهرمان!

هوش مصنوعی: سوار خود را سنگین کن و رهایش کن تا شاد و خوشحال به سوی ایرانیان برود.

هوش مصنوعی: استراحت کن تا من با سوار شدن بر کشتی، تو را به کشمکش بپردازم مثل شیر نیرومند.

هوش مصنوعی: برزو با صدای بلند صحبت کرد و گفت که در هر کاری خداوند همواره یاور من است.

هوش مصنوعی: پس از این سخنان، ناگهان مانند شیری غران و پرتوان، به عرصه نبرد آمد و کینه‌ها را برانگیخت.

هوش مصنوعی: پیلسم به فرد مشهور و معروف می‌گوید که بیایید تا دوباره یکدیگر را ملاقات کرده و با هم بگردیم.

هوش مصنوعی: و به همین خاطر، از میان جمعیت، مردان سالخورده به سرعت به سوی محل مسابقه آمدند، مانند فیل که با قدرت در حرکت است.

هوش مصنوعی: افراسیاب دلیر، در خط مقدم صف ایستاده است و مانند شیر شجاع و قهرمان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: می گوید: ای قهرمان معروف، وقتی که از دشت روشن و با نشاط برگردی، چه خبرهایی داریم.

هوش مصنوعی: تمامی مرزهای ایران و توران به دست تو شکل می‌گیرد و کل زمان تحت کنترل و فرمان تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: وقتی او خبر را شنید، خوشحال شد و زبان به ستایش و دعا گشود.

هوش مصنوعی: از خوشحالی کمر خود را بست و به میدان کینه وارد شد.

هوش مصنوعی: شیر آشفته و ناراحت به رستم نزد و به او گفت: ای پهلوان شجاع!

هوش مصنوعی: بیایید ببینیم که این فرد کج‌پشت با چه کسی احساس کینه و دشمنی دارد.

هوش مصنوعی: به او گفتم، رستم، که دلخوش باش و نگران نباش، چرا که تمام رنج‌ها و سختی‌هایی که پشت سر گذاشتی، حالا به باد رفته‌اند.

هوش مصنوعی: گفت این را و به سوی او آورد، در حالی که رستم، پهلوان بزرگ جهان، ایستاده بود.

هوش مصنوعی: زمانی که شیر نر با اژدهایی در حال نبرد بود و به مبارزه پرداخته بود، نام و آوازه‌اش در دنیای مشهوریت دوشادوش این رویارویی بود.

هوش مصنوعی: در اینجا، دو نفر به شدت در تلاشند تا بر یکدیگر برتری پیدا کنند، اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند به نتیجه برسند و هیچ یک بر دیگری فایق نیامده است. به نوعی نشان‌دهنده‌ی نبردی است که نه به نفع یکی تمام می‌شود و نه به نفع دیگری.

هوش مصنوعی: هر کس که به شدت بدشانسی آورده، دیگران در بدبختی او شریک نیستند و نمی‌توانند همدردی کنند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در دنیا نمی‌تواند او را به چیزی متهم کند، اما در نزد افراد با ارزش، حتی در این صورت هم ارزشش کم می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی زمان به تنگنا می‌رسد، انسان با صداقت و مردانگی برخورد نمی‌کند و از نیرنگ و فریب استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که فرمانده ترکان به پیروزی رسید، ناگهان شانس و بخت او تغییر کرد و مانند شاخه درختی به لرزه درآمد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که روزگار با دو دستش کارها را به پایان می‌رساند و دل شاه ترکان از کینه و دشمنی پر شده است.

هوش مصنوعی: رستم با خشم دوباره پاهایش را به زمین کوبید و گردن را بالا آورد و ضربه‌ای به زمین زد.

هوش مصنوعی: نشستم بر سینه‌ی پوست پلنگ، ناگهان صدای گاو را شنیدم که به آرامش می‌طلبید.

هوش مصنوعی: او را به دام انداخت و اشک‌هایش چون گوهر ناب از چشمانش ریخت.

هوش مصنوعی: از شدت درد و رنج، ناله‌ای سر می‌دهد و اشک‌ها از چشمانش می‌ریزد و چهره‌اش را از داغی و غم پر می‌کند.

هوش مصنوعی: سردار با تمام سرعت بر دشت روشن می‌تازید و به سوی او می‌رود.

هوش مصنوعی: هنگامی که برزوی، قهرمان خوش‌نام، به نزد دستان، فرمانده‌ی برجسته، رسید.

هوش مصنوعی: به نزد رستم آمد و بر خاک زمین بوسه زد و او را به نماز خواندن دعوت کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر خشم و کینه، جهان‌پهلوان او را به زمین زد.

هوش مصنوعی: او که به خاطر کینه و دشمنی، در برابر پستی و سختی‌ها، قامتش خم شده و پشتش به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: او را از آنجا به راه آورد تا بتواند سپاه دو سوی میدان را ببیند.