هوش مصنوعی: ای دل، اگر می‌دانی که هر چیزی در جستجوی بقاست و همه چیز گذرا و فناپذیر است، پس این آرزو و انتظار طولانی تو برای چه و کجا می‌باشد؟

هوش مصنوعی: چرا با حرص و طمع این قدر به چیزهای زودگذر و فانی چسبیده‌ای؟ چیزی را به دست بیاور که زودگذر نیست و از بین نمی‌رود.

هوش مصنوعی: گاهی به‌قدری زیبا و دلربا هستی که مثل نرگس چشم‌ها را به خود جلب می‌کنی و گاه دیگر، مانند غنچه‌ای هستی که در کنارش، به‌خودی‌خود خواسته‌های درونی‌ات را پنهان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: در کارهای نیک، روح تو بی‌تحرک و ثابت است، مانند سنگ. اما وقتی که گندم را می‌بینید، مانند توپ به سمت او می‌روید، درست مانند دسته آسیا که برای خرد کردن استفاده می‌شود.

هوش مصنوعی: مقدار خوشی و لذت تو از زندگی به اندازه حرص و تمایل به چیزهای مادی نیست. در واقع، اگر تو از روی بخل و حسد به نگاه کنی، حتی چیزهای شیرین و خوشمزه هم برایت به اندازه خاک و خاکی بی‌ارزش می‌شوند.

هوش مصنوعی: دیوار وجود تو را در باغ زندگی دیده‌ای، اما نمی‌دانی درونش چه گل‌های زیبا و خوش رنگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: دنیا به نظر تو زیبا و پررنگ است، اما به خاطر خواسته‌های نفسانی‌ات، عقل تو در خواب و غفلت است.

هوش مصنوعی: تو بی‌خبر از زیبایی‌های گل و عطر یاسمنی، چونکه تمام توجه تو فقط به چمن و گیاهان معطوف شده است.

هوش مصنوعی: در دل خاک، آن گوهر گرانبها را دفن کرده‌ای. حالا سر را پایین بیاور و نگاه کن که چقدر ارزشمند است.

هوش مصنوعی: شرم و حیا داشته باش، زیرا من تو را به نام انسان یاد می‌کنم، چرا که از میان تمام ویژگی‌های انسانی، حیا بهترین و شریف‌ترین آنهاست.

هوش مصنوعی: در زندگی‌ات چگونه دارایی‌ات را صرف می‌کنی؟ کسی که ثروت خود را افزایش دهد اما از عمرش کم کند، عاقل نیست.

هوش مصنوعی: اگر از خاک طلا بخواهی تا ثروتمند شوی، خودت در واقع در فقر عمیق هستی، زیرا ثروت واقعی در نزد توست.

هوش مصنوعی: اگر این مسیر، سرانجام تو فقط فقر و نیاز باشد، بهتر است از خواستن و طلب کردن دست برداری.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که فقر مادی و اقتصادی، به اندازه‌ای که با کفر ارتباط دارد، ناپسند نیست. بلکه فقر معنوی و روحانی که برتری و شرافت پیامبران در آن نهفته است، ارزشمندتر و برتر به شمار می‌آید. در حقیقت، این بیت تاکید دارد بر اهمیت فقر در معنای روحانی و ارزش‌های انسانی.

هوش مصنوعی: هر روز، پنج بار در برابر کعبه، سینه‌ای قرار دارد که چهار حدش به کلیسا می‌رسد.

هوش مصنوعی: نور حقیقت از وجود تو می‌تابد، اما دل‌باختگی و هوس‌ شما مانع درک آن شده است. در عوض، به خاطر ترس از فقر و تنگدستی، همه چیز را محدود و کوچک کرده‌اید، طوری که ظرف‌های‌تان تنها به اشیای بی‌ارزش و معمولی تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: تو از زیبایی‌های بهشتی فرار می‌کنی و با چیزهایی ناپسند و زشت زندگی می‌کنی. آیا نمی‌دانی که این کار تو چه بی‌احترامی و نادرستی است؟

هوش مصنوعی: ترک بدی، نخستین گام در انجام کارهای نیک است، همان‌طور که اولین قدم برای درمان یک بیماری ضروری است.

هوش مصنوعی: در ابتدا، نفی باطل در کلام به معنای آغاز گواهی دادن است. سپس به دعا و ستایش خداوند و شکرگزاری می‌پردازیم.

هوش مصنوعی: ابتدا دست‌ها را شسته و سپس نمازی به جا آور؛ یعنی از هر چیزی که به یاد ما نیست، دوری کن.

هوش مصنوعی: با علم آشنا شو و از گذشته‌های خود عبور کن، زیرا کسی که در علم آگاهی دارد، دیگر نیازی به ناز و کرشمه ندارد.

هوش مصنوعی: بین معنای قرآن و روح تو، مانعی وجود دارد. آن را نازک و کم‌رنگ کن که به فهم نزدیک‌تر شوی.

هوش مصنوعی: وقتی که چشم ظاهری تو به حقیقت باز شود، متوجه می‌شوی که آن چیزی که در پس حجاب پنهان است، فقط یک سراب و باد است.

هوش مصنوعی: کسی که در زندگی‌اش همیشه در کنار ثروت و امکانات بوده اما همچنان احساس کمبود و گرسنگی می‌کند، واقعاً در فقر و محرومیت به سر می‌برد. حتی اگر در بالاترین سطح رفاه زندگی کند، اگر نتواند از آن بهره‌مند شود، همچنان گرسنه خواهد بود.

هوش مصنوعی: تو به قدری از چیزهای بی‌فایده و اضافی پر شده‌ای که دیگر نه جایی برای غذا داری و نه اشتهایی برای خوردن.

هوش مصنوعی: زیبایان حقیقی، چهره‌ای تازه و ساختگی می‌آورند، زیرا چهره‌ای که از روشنایی همچون آینه می‌درخشد، در صفای خاصی قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو در چه اوصافی قرار داری که خداوند به لطف خود به تو محبت و عطاهایی بی‌پایان بخشیده است.

هوش مصنوعی: هرگز نباید به فکر قطع کردن رابطه یا ترک چیزی باشی که ممکن است موجب آسیب شود. اگر قصد داری به چیزی وارد شوی، باید با احتیاط و دقت عمل کنی.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد خدا هستی و از او صحبت می‌کنی، قلبت کجا رفته است؟ در زمان پاسخگویی به حساب و کتاب، ارزش سخنت از عمق وجودت ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: از آن‌جایی که این رفتار و عادت برای تو عادی شده است، اگر خود را به آن شکل درآوری، در راهی قرار می‌گیری که به اولویت‌هایت نزدیک‌تر است.

هوش مصنوعی: دل‌های بی‌روح با آن سخن زنده نمی‌شوند، زیرا حقیقت این کلمات از جان و صداقت جداست.

هوش مصنوعی: اگر صدایی از دهان بیرون بیاید، اگر شنونده آن شخص نادانی باشد، آن صدا شایسته اوست.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به گوش تو رسید، زبان تو آن را بازگو کرده است. در درون تو، به خاطر آن صدا، آشفتگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دل و جان انسان برنخیزد، به روشنی به گوش نمی‌رسد و تأثیر عمیق ندارد. اگر سخنی به درون دل نرود، به یاد نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: تیری که اثرش در کار باشد، از کجا می‌تواند پرواز کند؟ فقط پرنده‌ای می‌تواند پرواز کند که قدرت نفوذش به سخت‌ترین مشکلات باشد.

هوش مصنوعی: تو همچون نای، صدای درون خود را بیان کرده‌ای؛ زیرا آنچه در دل تو هست، تأثیر جنبش باد را دارد.

هوش مصنوعی: هر کس یک لحظه با صداقت سخن بگوید، مانند صبحی است که روشنی‌اش به جهان می‌تابد، اما این نور در قفس محصور شده است.

هوش مصنوعی: محراب را با نقش طلا تزئین کرده‌اند، اما دل تو می‌داند که جهت قبله کجاست.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که عبادت و نماز تو به خاطر نمایش و ریا است و اگر مقام و جایگاه نماز تو در نظر دیگران باشد، آن عمل ارزشمند نخواهد بود.

هوش مصنوعی: آسیب و درد ناشی از بدی به دل انسان می‌رسد، اما در عوض، آرامش و خوبی به کسانی که به قلب و احساسات تو اهمیت می‌دهند، می‌رسد.

هوش مصنوعی: بنابراین لازم است که همواره نیکی انجام دهی، زیرا نیکی و بدی، نتیجه‌های اولیه عمل تو هستند.

هوش مصنوعی: اگر در پی اطاعت و پیروی از اصول درست باشی، ایمنی و آرامش خواهی داشت، اما اگر از معصیت و کارهای ناپسند بترسی، این ترس می‌تواند موجب ایجاد مشکلات و احساس ناامنی شود.

هوش مصنوعی: اگر طاعت و عبادت با کبر و خودبزرگ‌بینی همراه باشد، چنین عبادتی لعنت شده است. چرا که از گناهانی که موجب عذاب می‌شود، باید رهایی یافت تا به مقام برتری و انتخاب ویژه نائل شوی.

هوش مصنوعی: گلبرگ خارپشت به معنای زیبایی و لطافت در کنار سختی و نیش است و نشان‌دهنده تضادی است که در زندگی وجود دارد. آتش گل شکفته، به شعله‌ور شدن عشق و احساسات اشاره دارد. این تصویر به ما یادآوری می‌کند که هر جا که با رضایت و قبول رضای خداوند قدم برداریم، آرامش و زیبایی واقعی نصیب‌مان خواهد شد.

هوش مصنوعی: هرگاه در کنار کسی هستی که وجودش به تو انرژی و حمایت می‌دهد، از چیزهای نداشته‌ات کمتر احساس می‌کنی. اگر در راه فنا و بی‌خود شدن پیش بروی، جایگاهت به بقا و ماندگاری خواهد رسید.

هوش مصنوعی: هر کسی که به غیر از خداوند به چیزی تکیه کند، در واقع به نوعی نافرمانی و سرپیچی مشغول شده است و این عمل او، عصیان به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در مکان مقدس قدم گذاشته و حضور پیدا کنی، ولی روشنایی برای تو به وجود می‌آید، بدان که آنچه به نظر می‌رسد ساده و بی‌خطر است، در واقع ممکن است چیزی بزرگ و خطرناک باشد.

هوش مصنوعی: در دعای تو نقصی وجود دارد، وگرنه درگاهش پر از پاسخگویی است، زیرا او به شدت بخشنده است.

هوش مصنوعی: اگر به حرف من اعتقاد نداری، به این مثال نگاه کن: دعوت کننده‌ای که دعوت کند، باید پاسخ داده شود.

هوش مصنوعی: همانا اگر کسی دعوت کند و تو به آن پاسخ دهی، به خاطر این است که تمام کارها برای تو با نیکی و خوبی صورت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: مشکل‌تر این است که دشمن و شاهد تو از نزدیکترین افراد به تو هستند؛ یعنی هر حرکت و رفتار تو به روشنی بر همه آشکار است.

هوش مصنوعی: فردا دیگر فایده‌ای ندارد که بخواهی خودت را بزرگ کنی یا دروغ بگویی، زیرا در آنجا خودت به عنوان گواهی راست و عادل خواهی بود.

هوش مصنوعی: عمر گرانبهایی که داریم را بیشتر از این به باد نده، چون وقتی از بین برود، دیگر نه قابل جبران است و نه می‌توان آن را تغییر داد.

هوش مصنوعی: هر چقدر می‌توانی از شب بی‌صدا و بدون ترس از دست دادن عمر خود را بربایی، زیرا این نوع دزدی در بین همه مذاهب مجاز است.

هوش مصنوعی: تو با روزگار پیمانیستی، پس این صدای ناله و زاری چیست که از بی‌وفایی ایام به گوش می‌رسد؟

هوش مصنوعی: اگر نان تو دیر به دست بیاید، به خاطر آن مردم می‌میرند؛ اگر نماز تو قضا شود، انگار که این از سر نوشت و مقدر است.

هوش مصنوعی: هر روز چند ساعتی صبر کن و تحمل کن، زیرا آنچه که تحمل می‌کنی بیهوده نیست و این درد بالاخره درمان خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر کوه، با تابش تند آفتاب، صبر کند و مقاوم بماند، خوب است که یاقوت و لعل را ببینی تا دریابی که چه چیزهای باارزشی در انتظار است.

هوش مصنوعی: اگر من گناهت را بگویم، شرم می‌کشی؛ زیرا در حق تو، لطف و رحمت اولیه الهی چقدر مهم و ارزشمند است.

هوش مصنوعی: هزاران نفر به خاطر آرامش تو در حال حرکت و تلاش هستند، اما همه‌ی این کوشش‌ها در نزد تو بی‌فایده و بی‌معناست.

هوش مصنوعی: آسمان به تو بی‌محلی می‌کند و ستاره‌ها آرام نمی‌گیرند؛ اما تو بی‌خبر از این هستی که این همه راحتی و آسایش به خاطر توست.

هوش مصنوعی: خورشید را ببین که منبع روشنی و زندگی اوست، و به خاطر رفاه و نیازهای تو، شب و روز در تلاش و آماده‌سازی است.

هوش مصنوعی: اینجا به تصویر کشیده شده که در کنار محبوب و معشوق، منبعی از نعمت و محبت وجود دارد. این شخص، همچون سقا در کوی محبوب، جان و دلش را با سخاوت و مهربانی پر کرده و به دیگران نیز نیکي می‌کند. ابرهایی که باران می‌بارند، نماد برکت و رحمت هستند که از دل پر محبت او سرچشمه می‌گیرد. در واقع، این بیت به پیوند عمیق محبت و نیکی اشاره دارد که به دیگران نیز می‌رسد.

هوش مصنوعی: در دل دریا، هدایتگر کشتی تو، نسیم ملایم و روح‌بخش شمالی مانند نسیم زندگی‌بخش توست.

هوش مصنوعی: در آشپزخانه‌ات چوبی به آتش می‌خورد تا غذا بپزد، که این نشانه‌ی خودخواهی و تکبر است.

هوش مصنوعی: زمین بر اثر لطف و عشق تو به رستنی‌ها جان می‌دهد و میوه‌های خوشمزه را به دستان تو تقدیم می‌کند.

هوش مصنوعی: کوه بلند که مانند نگهبانی برای توست، در دل سکوتش، از پای ناپاکی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: فرزندی که از دل کوه به دنیا آمده و با درد و رنج بزرگ شده، به گونه‌ای که انتظار داشتند، زیر چتر حمایت خود قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: این جمله به ما می‌گوید که هر چیزی که داریم یا به دست می‌آوریم، معمولاً از دیگران تأثیر می‌پذیرد یا به نوعی به آن‌ها مرتبط است. در واقع، ما نباید خود را جدا از دیگران بدانیم و باید به این نکته توجه کنیم که حقایق و ویژگی‌های ما ممکن است به دلیل تجربیات و تأثیرات دیگران شکل گرفته باشد.

هوش مصنوعی: این دانه یتیم، که به نوعی نماد عشق و وابستگی است، باید با محبت و توجهی عمیق برخورد شود، زیرا او به نوعی مانند فرزند شماست و نیاز به مراقبت دارد.

هوش مصنوعی: قوانین و اصول شرعی از زن و فرزند و مال تو حمایت می‌کنند و طبیعت تو نیز به گونه‌ای است که تمام وسایل و نیازهای خانه را تأمین می‌کند.

هوش مصنوعی: عقلی که در برابر تو در حال حرکت است، مانند مشعله‌ای می‌درخشد و آن‌قدر بزرگ و قدرتمند است که بر سرزمین‌های دوردست حکومت می‌کند.

هوش مصنوعی: علفی که بر روی زمین رشد کرده، نمایانگر خوشی و زندگی است. همچنان که کیخسرو، پادشاهی بزرگ و با عظمت، بهار را به عرصه می‌آورد و لشکری از زیبایی‌ها و رونق‌ها را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر خدمت به تو، همه حیوانات به سمت پایین و به دو طرف خود نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر چه از نعمت‌ها و خوشی‌ها به تو رسیده، راهی برای عبرت گرفتن است و هر چه که در زندگی با آن مواجه می‌شوی، نشان دهنده آزمونی برای توست.

هوش مصنوعی: ترساندن تو مثل روشنایی‌ای است که مسیرت را روشن می‌کند و وظیفه گذاشتن بر دوش تو، همانند کلیدی است که به در قضا و قدر منتهی می‌شود.

هوش مصنوعی: وظیفه تو در این مقام، راهی به سوی نعمت‌ها و برکت‌هاست. این جایگاهی که تو داری، آیا کسی دیگر هم دارد؟

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی به خدا اعتراض کنی؟ وظیفه‌ات عبادت اوست و مقام خدایی برای او لايق است.

هوش مصنوعی: این شعر به این مفهوم اشاره دارد که نیازی به دانش و حکمت‌های قدیمی یونان نیست، زیرا دین و پیامبر برای هدایت و رهبری انسان‌ها کافی هستند. در واقع، این بیانگر این است که با پیروی از آموزه‌های دین و شخصیت‌های مذهبی، انسان می‌تواند راه درست را پیدا کند.

هوش مصنوعی: کسی که با حضور خود در مکان مقدس و با احترام به آنجا قدم می‌گذارد، به یقین از روح پاک و ویژگی‌های نیک پیامبر سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بدون او هیچ‌کس به حقیقت یکتا پرستی دست نیافت؛ زیرا که او تنها درگاه‌بان بزرگترین مقام است.

هوش مصنوعی: پیامبران به مقام و علوّ او علاقه‌مندند و جبرئیل نیز در کنار او از او یاری می‌طلبد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نشانه‌ها و علامت‌های سکه دینار به وضوح نشان‌دهنده معجزه‌ای است که کسانی که قدرت دیدن حقیقت را ندارند، نمی‌توانند آن را ببینند. کسانی که در پرده‌ای از نادانی و غفلت هستند، از درک این معجزه بازمی‌مانند.

هوش مصنوعی: هلال ماه در کاسه آسمان شکست و به قدری نورانی و زیبا بود که وقتی از سفره معجزه‌اش چیزی خواست، مانند کسی که در برابر نعمت‌های بزرگ نیازش را به‌سختی بیان کند، با فروتنی درخواست کرد.

هوش مصنوعی: حال و روز او به گونه‌ای نیست که به راحتی درک شود. شگفتی‌های او فراتر از آن چیزی است که افکار ما می‌توانند تصور کنند.

هوش مصنوعی: این عالم و تمام موجودات به خاطر وجود او به وجود آمده‌اند، هرچند که از نظر زمانی، جهان پیش از او آمده است.

هوش مصنوعی: وجود نقطه به خودی خود برای شکل‌گیری دایره ضروری است، هرچند که نقطه تنها آغاز و مرز دایره را مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: چهره و اندام او به گونه‌ای است که مانند ماه شب چهاردهم در زنده‌دلی و زیبایی می‌درخشد و به مرکزیت خود می‌نازد.

هوش مصنوعی: خورشید همچون تیغی برنده است و در میان گردونه‌ی آسمان، در محله‌ای که او در آن زندگی می‌کند، گدا در حال چرخیدن است.

هوش مصنوعی: وجود او باعث پیدایش جهان شده است، و خود او در عمق این جهان پنهان است، به خاطر آن نشانه‌ای که وجودش از یک نقطه آغاز شد.

هوش مصنوعی: کسی که از ویژگی‌های خوب و اخلاق نیکو برخوردار است و در مقام حقیقت قرار دارد، نیازی به تعریف و تمجیدهای اضافی ندارد.

هوش مصنوعی: در کل نوشته‌های ما سخن از دلیل و علت وجود دارد و حس شفاعت آن به همه چیز اثرگذار است.

هوش مصنوعی: اگر به خانۀ حقایق پا بگذاری، وارد دنیایی از دانش و علم می‌شوی که در آن، مرتضی وجود دارد.

هوش مصنوعی: دوستان خاص او چگونه می‌توانند از او پیروی کنند، در حالی که پشت به او کرده‌اند و به کسی که پیشواست، توجه نمی‌کنند؟

هوش مصنوعی: وقتی نام اهل بیت بر زبانم می‌آید، اگر چه کسی در کنار من نباشد، به خاطر این یادگار، حسرتی در دلم نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: خدایا، امید به بخشش تو به ما勇ت داده است تا بر هر چیزی که رضایت تو را برآورده می‌کند، شجاع باشیم.

هوش مصنوعی: ما توانایی تحمل سرزنش را نداریم و در برابر بخشش دیگری، از هر نوع ماجرا و مشکل ناتوانیم.