ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از جور تو حال ارچه تبه می دارم</p></div>
<div class="m2"><p>هم لطف تو را گوش به ره می دارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در پرده به رسم دوستان می سوزم</p></div>
<div class="m2"><p>وین حال ز دشمنان نگه می دارم</p></div></div>

شمارهٔ ۶۹

از جور تو حال ارچه تبه می دارم
هم لطف تو را گوش به ره می دارم
در پرده به رسم دوستان می سوزم
وین حال ز دشمنان نگه می دارم

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر بیان می‌کند که اگرچه حالش به خاطر عشق یا رنجی که از معشوق دارد، خراب و آشفته است، اما همچنان عشق و لطف او را در دل نگه می‌دارد. شاعر در خفا و به دور از چشم دیگران به خاطر دوستی می‌سوزد، در حالی که این وضعیت را از دشمنان و کسانی که نسبت به او خنثی هستند، پنهان می‌کند.

شمارهٔ ۶۷

شمارهٔ ۶۸

هوش مصنوعی: اگرچه از ظلم و سختی تو رنج می‌برم، اما همچنان لطف و مهربانی تو برایم ارزشمند است و به انتظارش هستم.

از جور تو حال ارچه تبه می دارم

هم لطف تو را گوش به ره می دارم

هوش مصنوعی: در خاموشی و به خاطر دوستانم در درون می‌سوزم، اما این حالت را از دید دشمنانم پنهان می‌کنم.

در پرده به رسم دوستان می سوزم

وین حال ز دشمنان نگه می دارم

شمارهٔ ۶۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده