ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو خرده بتا بر گل پژمرده مگیر</p></div>
<div class="m2"><p>او مرده توست خرده بر مرده مگیر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از بهر نثارت طبقی زر دارد</p></div>
<div class="m2"><p>بی خردگی ار چه می کند خرده مگیر</p></div></div>

شمارهٔ ۵۸

تو خرده بتا بر گل پژمرده مگیر
او مرده توست خرده بر مرده مگیر
از بهر نثارت طبقی زر دارد
بی خردگی ار چه می کند خرده مگیر

هوش مصنوعی: این شعر به ما یادآوری می‌کند که نباید به نکات منفی و کوچک توجه کنیم. بیان می‌کند که گل پژمرده و مرده در زندگی نمادهای شکست و ناکامی هستند و بهتر است از آنها دوری کنیم. همچنین، وجود ارزش‌های بزرگ و نیک در زندگی را مهم‌تر از جزئیات بی‌ارزش می‌داند. در نهایت، نشان می‌دهد که خرد و عقلانیت می‌تواند ما را از افتادن در دام نگرانی‌های بیهوده نجات دهد.

شمارهٔ ۵۶

شمارهٔ ۵۷

هوش مصنوعی: به کسی که دیگر امیدی به او نیست، ایراد نگیرید و به ضعف‌ها و مشکلاتش نپردازید، چون خود شما هم ممکن است در شرایط مشابهی قرار بگیرید و لطمه‌پذیر باشید.

تو خرده بتا بر گل پژمرده مگیر

او مرده توست خرده بر مرده مگیر

هوش مصنوعی: برای تو ظرفی پر از زر دارد، پس از نادانی‌اش هر چه می‌کند، به آن خرده مگیر.

از بهر نثارت طبقی زر دارد

بی خردگی ار چه می کند خرده مگیر

شمارهٔ ۵۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده