هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان نباید به زندگی و زمان خود به صورت بی‌اعتنا نگاه کند. شاعر از ساقی که نماد زندگی و زمان است می‌خواهد که از زندگی به او جرعه‌ای بدهد، اما در همین حال از این زرق و برق و فریبندگی عمر و زمان خسته و ناامید است و از خود می‌پرسد که تا کی باید در این وضعیت بماند. او به دنبال عمق بیشتری از زندگی است و می‌خواهد از لحظات خود بهره بیشتری ببرد.

هوش مصنوعی: واقعاً من از این جدل و درگیری به قدری غمگین شده‌ام که آن را همانند جرعه‌ای می‌دانم که به زمین می‌ریزم و دیگر در باقی عمرم تحمل نمی‌کنم.