ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۴۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا ظن نبری که شاه رنجور شود</p></div>
<div class="m2"><p>یا راحت و صحت از تنش دور شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گردی که از آن عارضه بر دامن اوست</p></div>
<div class="m2"><p>چندان باشد که چشم بد کور شود</p></div></div>

شمارهٔ ۴۳

تا ظن نبری که شاه رنجور شود
یا راحت و صحت از تنش دور شود
گردی که از آن عارضه بر دامن اوست
چندان باشد که چشم بد کور شود

هوش مصنوعی: در این شعر بیان می‌شود که نگران نباشید که شاه دچار رنج و ناراحتی شود یا سلامت و راحتی‌اش از او دور گردد. این گرد و غبار ناشی از مشکلات آن‌قدر زیاد است که حتی چشم بد نمی‌تواند آن را ببیند.

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲

هوش مصنوعی: نگران نباش که شاه دچار درد و رنج می‌شود یا سلامتی‌اش از او دور می‌شود.

تا ظن نبری که شاه رنجور شود

یا راحت و صحت از تنش دور شود

هوش مصنوعی: گرد و غباری که بر روی آن چهره نشسته، به قدری زیاد است که هر بیننده‌ای از حسد و بدخواهی به کوری دچار خواهد شد.

گردی که از آن عارضه بر دامن اوست

چندان باشد که چشم بد کور شود

شمارهٔ ۴۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده