شمارهٔ ۲۳
بر کرده چو مه سر از گریبان می رفت
در دامن خورشید خرامان می رفت
گه گه به سخن درآمده لعل لبش
گویی عرق از چشمه حیوان می رفت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر کرده چو مه سر از گریبان می رفت
در دامن خورشید خرامان می رفت
هوش مصنوعی: دختر زیبایی که گردن بلندی دارد و همچون ماه از زیر روسریاش سر بیرون آورده، با ناز و وقار در کنار خورشید به آرامی حرکت میکند.
گه گه به سخن درآمده لعل لبش
گویی عرق از چشمه حیوان می رفت
هوش مصنوعی: هر از گاهی لبهای زیبایش به سخن در میآید، انگار که قطرات عسل از چشمه زلالی سرازیر شده باشد.