هوش مصنوعی: ای آسمان، تو چقدر بزرگی که هر شب با نگریستن به ستاره‌ها، نگهبانان افق را حیرت‌زده می‌کنی.

هوش مصنوعی: آفرینش مانند قلمی است که بر روی خط فرمان می‌نویسد و درست مانند یک دبیر ویژه، نام تو را بر بالای آن فرمان قرار میدهد.

هوش مصنوعی: اگر مقام تو به حدی برسد که ماه را نیز در تلاش برای رسیدن به کمال خود در نظر بگیری، مانند ستاره‌ای در اوج آسمان، به عظمت و بلندی خواهی رسید.

هوش مصنوعی: زخم‌های ناشی از زندگی را با مهربانی‌ات التیام می‌بخشی و ناعدالتی‌ها را با انصاف و عدالتت درمان می‌کنی.

هوش مصنوعی: چهره خوشبختی نام عز دین یحیی را در هر مکانی می‌برد، جایی که او سنت مهربانی و تفاوت را زنده کند.

هوش مصنوعی: تبریز با ورود شخصیتی از مصر که مورد احترام است، به جایی پر از زیبایی و شکوه تبدیل شده است. آیا این فرد می‌تواند دلایلی قانع‌کننده برای این تبدیل وضعیت ارائه کند؟

هوش مصنوعی: کشوری که با نور عدالت و برکت تو روشن شده، اگر بخواهد داستان عدالت نو شروان را بازگو کند، باید خجالت بکشد.

هوش مصنوعی: عدل در آغاز طبیعت، لطف و قهر خود را به گونه‌ای آشکار می‌کند که نشانه‌ای از یاری و شکست شود.

هوش مصنوعی: کوشش در پیدا کردن پایه و اساس قدرت که به هیچ وجه ممکن نیست، می‌تواند مسافران و جستجوگران را به چنین وضعیتی بیاندازد که گمراه و سردرگم شوند.

هوش مصنوعی: در دنیای اطراف ما هیچ محدودیتی وجود ندارد که نتوانی با تلاش و اراده‌ات به خواسته‌هایت دست یابی و در مسیر خود پیش بروی.

هوش مصنوعی: خوشبویی و نسیم مجلس تو به قدری دلپذیر است که هر لحظه زمین را مانند باغ بهشت زینت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دنیا به تو آسیب می‌زند، آن را از خود دور کن و هر چیزی که دشوار به نظر می‌رسد، با لطف و مهربانی‌ات بر آسمان آسان کن.

هوش مصنوعی: کعبه‌ی توجه و پذیرش، در برابر تو قرار گرفته است و از آغاز شب و روز، چرخش و دور زدن آن به‌اندازه‌ی عمق دندان‌هایت است.

هوش مصنوعی: امیدوارم عمر تو تا ابدیت ادامه داشته باشد، همان‌گونه که سرنوشت ابدی می‌تواند این دوران را به هم پیوند دهد.

هوش مصنوعی: تو هر روز برای خوشحالی و شادی خود عید می‌گیری و در عین حال، آسمان هر لحظه به خاطر تو سختی و مشکل می‌آفریند؟