گنجور

شمارهٔ ۱۳

شاها عجم چو گشت مسخر به تیغ تو
رو لشکری به بارگه مصطفا فرست
پس کعبه را خراب کن و ناودان بسوز
خاک حرم چو ذرّه به سوی هوا فرست
تا کعبه جامه می چکند در خزانه نه
وانگه به سوی کعبه سه گز بوریا فرست
تا کافری تمام شوی سوی کرخ شو
وانگه سر خلیفه به سوی خطا فرست

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سیاوش جعفری

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شاها عجم چو گشت مسخر به تیغ تو
رو لشکری به بارگه مصطفا فرست
هوش مصنوعی: ای شاه عجم، زمانی که به وسیله شمشیر تو تحت فرمان درآمد، سپاهی را به درگاه پیامبر فرستاد.
پس کعبه را خراب کن و ناودان بسوز
خاک حرم چو ذرّه به سوی هوا فرست
هوش مصنوعی: سپس کعبه را ویران کن و ناودان را بسوزان، زیرا خاک حرم مانند ذره‌ای به سوی آسمان فرستاده می‌شود.
تا کعبه جامه می چکند در خزانه نه
وانگه به سوی کعبه سه گز بوریا فرست
هوش مصنوعی: تا زمانی که کعبه در درون خود زینت و زیبایی دارد، نباید زود به سمت آن هدایت شوی؛ بلکه باید هنگام فرستادن حاجت، با دقت و احترام عمل کنی.
تا کافری تمام شوی سوی کرخ شو
وانگه سر خلیفه به سوی خطا فرست
هوش مصنوعی: برای اینکه کافر کامل شوی، به منطقه‌ای به نام کرخ برو، و سپس سر خلیفه را به سوی گمراهی بفرست.

حاشیه ها

1398/08/23 14:10
علیرضا

دکتر باستانی پاریزی در کتاب "سنگ هفت قلم"دو مصرع از این قطعه را به این صورت آورده
وز بهر روضه یک دو سه گز بوریا فرست
تا کافر تمام شوی سوی کرخ تاز

1398/08/23 14:10
علیرضا

وانگه سر خلیفه سوی ختا فرست