هوش مصنوعی: تو پناه و هدف هنرمندان هستی و تلاش تو به قدری بلند است که به آسمانها رسیده است.

هوش مصنوعی: هر ویژگی و صفتی که از دنیا و ناپایداری به ظهور برسد، به عمر و بزرگی مقام تو لطمه‌ای نخواهد زد.

هوش مصنوعی: قلم همواره با بی‌نقصی و صفایی که از تو دارد، نشان از اهمیت و بزرگی تو می‌نویسد؛ اما زیبایی و شکوه تو همیشه در سایه‌ دودی از خجالت قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، در این مدت بدون تلاش و زحمتی، دل من از اندوه و جانم از غم آرامش نیافته است.

هوش مصنوعی: از دوران سخت و بی‌رحمی که بر من گذشته، درد و رنج‌های زیادی را تحمل کرده‌ام، اما هنوز هیچ‌کس صدای ناله‌هایم را نشنیده است.

هوش مصنوعی: از وقتی که من در اینجا نشسته‌ام، صد بار همه‌ی دنیای وسیع را پیموده‌ام و تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اکنون با حالتی شاد و یا ناراحت به مسیر خود ادامه می‌دهم، زیرا دیگر کنترل ارادتم بر روی جهان از دستم خارج شده است.

هوش مصنوعی: من به خدمت آمده بودم که در آن زمان گفتند که آقا دیشب خوشی و لذت از شراب را تجربه کرده است.

هوش مصنوعی: از خوشحالی شب را تا صبح بیدار مانده‌ام، چون بخت من خوابیده و هیچ‌چیز آرامش ندارد.

هوش مصنوعی: اکنون به خاطر مستی و بی‌خوابی شبانه، هنوز مانند مردم دیگر آسوده در زیر پرچم توجه او به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: از زمانه به شدت تأثیرپذیرم و تغییرات آن برایم بزرگ و مهم است، زیرا امروز خوشبختی‌ام به شکل دقیق و واضحی خود را نشان نداده است.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه نتوانستم به تو خداحافظی کنم، حالا امیدم به دیدارت بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: از دنیا بهره ببر و نام نیکی از خود بر جای بگذار، هرچند که من فقط دو ماه از عمرم باقی مانده و امیدهایم نامحدود بوده است.