گنجور

شمارهٔ ۱۱

خدایگان صدور زمانه صدرالدّین
تویی که طلعت تو نوردیده خردست
از آن به رقص درآید فلک در گوشش
صریر کلک تو همچون نوای باربدست
به حضرت تو که پیوسته نیک باد تو را
نموده ام دو سه نوبت که حال من چه بد ست
ز عیش تیره همی کردم این همه فریاد
نه زانک کسوت من اطلس است یا نمدست
مرا اگر چه تو تشریف خاص فرمودی
هنوز موجب فریاد برقرار خودست

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سیاوش جعفری

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خدایگان صدور زمانه صدرالدّین
تویی که طلعت تو نوردیده خردست
هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ زمانه، تو سرآمد تمام فضایل هستی و چهره‌ات باعث روشنی و تابش خرد و دانش است.
از آن به رقص درآید فلک در گوشش
صریر کلک تو همچون نوای باربدست
هوش مصنوعی: فلک به خاطر صدای دلنشین تو به رقص درمی‌آید و صدای قلم تو همچون آهنگ زیبای باربد به گوشش می‌رسد.
به حضرت تو که پیوسته نیک باد تو را
نموده ام دو سه نوبت که حال من چه بد ست
هوش مصنوعی: من چندین بار به حضور تو آمده‌ام و حالا از تو درخواست دارم که حال من را بپرسی، چرا که وضعیت من به شدت بد است و امیدوارم به خوبی تو توجه کنی.
ز عیش تیره همی کردم این همه فریاد
نه زانک کسوت من اطلس است یا نمدست
هوش مصنوعی: من از شادی و خوشی‌های ناچیز این قدر فریاد نمیزنم، نه به خاطر اینکه لباسی ارزشمند به تن دارم یا زربفت پوشیده‌ام.
مرا اگر چه تو تشریف خاص فرمودی
هنوز موجب فریاد برقرار خودست
هوش مصنوعی: با اینکه تو به من احترام ویژه‌ای گذاشتی، هنوز هم دلیل برقراری احساسات عمیق من است.