ظهیر فاریابی » غزلیات » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای به عیدی دلم به روی تو شاد</p></div>
<div class="m2"><p>عید را روی تو مبارک باد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر کجا یاد چهره تو کنند</p></div>
<div class="m2"><p>هیچکس را ز عید ناید یاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ای بسا دل که از هوای لبت</p></div>
<div class="m2"><p>در میان گل و گلاب افتاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>هر زمان شادی نوست مرا</p></div>
<div class="m2"><p>زان رخ همچو صورت نوشاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نی، غلط می کنم چه می گویم!</p></div>
<div class="m2"><p>با چنین غم چگونه باشم شاد!؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>قبله نیکوان بغدادی</p></div>
<div class="m2"><p>وز تو چشمم چو دجله بغداد</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>بر فلک تاختی به تندی اسب</p></div>
<div class="m2"><p>تا رخت ماه را رخی بنهاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn8"><div class="m1"><p>می نترسی از آنک در تو رسد</p></div>
<div class="m2"><p>آنچ کردی به جانم از بیداد</p></div></div>
<div class="b" id="bn9"><div class="m1"><p>تا من از دست محنت تو کنم</p></div>
<div class="m2"><p>پیش مخدوم خویشتن فریاد</p></div></div>

دیوان ظهیر الدین فاریابی به اهتمام امیرحسین یزدگردی - طاهر بن محمد ظهیر فاریابی - تصویر ۵۳۷

شمارهٔ ۵

ای به عیدی دلم به روی تو شاد
عید را روی تو مبارک باد
هر کجا یاد چهره تو کنند
هیچکس را ز عید ناید یاد
ای بسا دل که از هوای لبت
در میان گل و گلاب افتاد
هر زمان شادی نوست مرا
زان رخ همچو صورت نوشاد
نی غلط می کنم چه می گویم
با چنین غم چگونه باشم شاد
قبله نیکوان بغدادی
وز تو چشمم چو دجله بغداد
بر فلک تاختی به تندی اسب
تا رخت ماه را رخی بنهاد
می نترسی از آنک در تو رسد
آنچ کردی به جانم از بیداد
تا من از دست محنت تو کنم
پیش مخدوم خویشتن فریاد

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

ای به عیدی دلم به روی تو شاد

عید را روی تو مبارک باد

هر کجا یاد چهره تو کنند

هیچکس را ز عید ناید یاد

ای بسا دل که از هوای لبت

در میان گل و گلاب افتاد

نی، غلط می کنم چه می گویم!

با چنین غم چگونه باشم شاد!؟

وز تو چشمم چو دجله بغداد

بر فلک تاختی به تندی اسب

تا رخت ماه را رخی بنهاد

می نترسی از آنک در تو رسد

آنچ کردی به جانم از بیداد

تا من از دست محنت تو کنم

پیش مخدوم خویشتن فریاد

شمارهٔ ۴

اطلاعات