هوش مصنوعی: هر چیزی که در دنیای مادّی اهمیت و ارزش دارد، به خاطر مقام والای تو در این بارگاه جمع شده و به برکت خوشبختی شاه، در دامان تو قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: در ابتدا که تو نیرنگ خود را به نمایش گذاشتی، دولت به عنوان بخشی از این نمایش به درگاه تو آمد و جایگاهی برای خود ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: در فضای بزرگ و باعظمت تو، آسمان به وجد آمده و به تو حسادت می‌ورزد، چرا که پناهگاه و پشتیبانی آسمان، عظمت و بزرگی توست.

هوش مصنوعی: شیر خوشحال درنده‌ای که به تو وابسته است، شکار می‌کند و آهوی زیبایت از بهشت گیاه می‌طلبد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در سایه‌سار ایوان تو پناه بگیرد، از خودش بیشتر از گناهان آسمان در امان خواهد بود.

هوش مصنوعی: صبح و شام، خادمان ویژه‌ای در درگاه تو هستند که به خاطر وظایفشان در حال فعالیت‌اند؛ یکی از آن‌ها با لباس سفید و دیگری با لباس سیاه به سراغ تو می‌آید.

هوش مصنوعی: اگرچه آسمان هزاران چشم دارد و به همه چیز نظارت می‌کند، اما از جایگاه بلندت نگران نباش، زیرا او نمی‌تواند به چهره‌ات نگاه کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که خاک درگاه تو را مانند تاج سر خود بداند و با عشق و خواست به خدمت تو درآید، سزاوار است. زیرا کسی که به خاطر خودسری و تکبر، سرش را به سمت آسمان بلند کند، هیچگاه به مقام والای تو نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگر درگاه تو به افراد پست و حقیر اجازه داده است که وجود خود را به رخ بکشند، پس آنها هم از خاک درگاه تو برای زیبایی و زینت استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهان هفت کشور هم به درگاه تو بیایند، باز هم عظمت و شکوه بارگاه تو برتر و بیشتر از مقام و قدرت آنها خواهد بود.

هوش مصنوعی: افریدون و جم دوباره به جهان بازخواهند گشت، اما پرده‌دار (سرنوشت) اجازه نمی‌دهد که آن‌ها را در پس پرده (رازها و سرنوشت‌ها) راهی کند.

هوش مصنوعی: اگر به روشنی ادعای من توجه کنی، آسمان تو را خدمتگزار خود می‌داند. اگر خواهان عدالت هستی، عدالت شاه را در نظر بگیر که خود گواه آن است.

هوش مصنوعی: اینکه مردم خاک درگاه تو را می‌بوسند، نشان‌دهنده‌ی عشق و ارادت آن‌ها به جلال و عظمت توست، گویی که آن جایگاه، همانند مقام یک پادشاه با ارزش و قدرتمند است.

هوش مصنوعی: این بیت به صفات و ویژگی‌های یک پادشاه بزرگ و قدرتمند اشاره دارد. شاعر به توصیف شخصیتی می‌پردازد که مانند خورشید درخشان است و در جهان پنهاور به عنوان فرمانروایی بزرگ شناخته می‌شود. او را از نظر مقام و منزلت، به ستارگان و کهکشان‌ها تشبیه می‌کند و به اهمیت و شکوه این شخصیت در میان مردم اشاره دارد. به طور کلی، این بیت نشان‌دهنده عظمت و قدرت یک پادشاه فرزانه است.

هوش مصنوعی: اگر اسبش را از راه کهکشان دور کند، خوشه گندم در آخور خورشید تبدیل به کاه خواهد شد.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت چشمان انسان اشاره دارد که به واسطهٔ خاصیت آفرینش، می‌تواند تأثیر عمیقی بر جهان اطرافش بگذارد. این چشم‌ها مانند کحلی هستند که بر روی چهرهٔ زیبایی قرار گرفته و توجه و جلب نظر دیگران را به خود معطوف می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای شاه حیدر، خوش باش! تو دارای مقام و جایگاهی بزرگ هستی و همچون ابوبکر، نامت همیشه در تاریخ خواهد ماند. ای پادشاه بزرگ و با دل شجاع، تو دارای دینی استوار و قدرتی عظیم هستی.

هوش مصنوعی: هر چند که به موفقیتی دست یافته‌ای که شایسته‌ی بزرگی و مقام توست، اما باید بدانیم که جایگاه و عزت تو باید در دنیای وسیع‌تری شناخته شود.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که مقام و جایگاه تو، در مقایسه با عظمت و شکوهی که داری، در آغاز به مانند زمانی است که یوسف از عمق چاه به اوج شکوه و عزت خود دست یافت. به عبارت دیگر، به توفیق و اعتبار تو در جامعه، به عنوان یک بازگشت به شرایطی که یوسف پس از رنج و سختی به آن رسید، اشاره دارد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که دنیا برقرار است، تو نیز در این دنیا باش. از نوشیدن می لذت ببر و جام را بگیر، زندگی را شاداب کن و از دشمنی کم کن.

هوش مصنوعی: در این روزهای خوش و خوشبخت که بر تو رو آورده، با شادی و آرامش زندگی کن، به دنبال آرزوها و خوشی‌های خود باش و لذت ببَر.