هوش مصنوعی: تو بر تخت بزرگی نشسته‌ای که شرف الدینِ حقیقت، شرفش را پایدار کرده است.

هوش مصنوعی: در تلاش برای خدمت به او، افرادی که در حاشیه‌اش هستند، خود را آماده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: برای انجام دادن دستور او، آسمان را در مسیر خود مشاهده می‌کنیم.

هوش مصنوعی: لطف و مهربانی او بر روی نوشته‌های طبیعت همچون رنگ الهی است.

هوش مصنوعی: کوه در برابر صبر و استقامت او مانند کاه در برابر کهربا ناچیز است.

هوش مصنوعی: در انجام کارها نمی‌توان گفت که او به موجودات آسمانی شباهت دارد.

هوش مصنوعی: در برابر او، حمله‌های قدرتمند و خطرناک به اندازه نقشه‌های حیله‌گرانه و زیرکانه‌ی یک روباه بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: ای کسی که در جایگاه بلندی قرار داری، جایی که آسمان مانند سقف است و به تو شایسته می‌آید.

هوش مصنوعی: داستان فقر و بی‌پولی من که همه جا به زبان‌ها می‌افتد، مانند ستایش‌هات نسبت به من.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که نشانه‌ای از پنهان‌ها و رازهای ناآشکار وجود دارد که تو را از حقیقت باخبر می‌کند.

هوش مصنوعی: من از لطف تو چیزی می‌خواهم، اما مثل این است که آسمان با زمین به زور و اکراه کنار می‌آید.

هوش مصنوعی: یوسف که محبوب و دل‌انگیز من است به خاطر بی‌رحمی روزگار در چاه افتاده است.

هوش مصنوعی: اعتماد من بعد از خدا به توست، زیرا روزگار همیشه بر خلاف خواسته‌هایمان پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: به دلیل سرنوشت و تقدیر، عمر ماه و هفته نسبت به عمر آسمان و ستاره‌ها بسیار کوتاه است.

هوش مصنوعی: امیدوارم طول عمر تو به اندازه تمام روزها و ماه‌های هفته و ماه باشد.