فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای کاهن خودپرست، معبود تو کیست</p></div>
<div class="m2"><p>وی خائن شوم پست، مقصود تو کیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با ناز ایاز جلوه منما کاین مرد</p></div>
<div class="m2"><p>هر چند که احمد است محمود تو نیست</p></div></div>

شمارهٔ ۶۴ - کابینهٔ سردار سپه

ای کاهن خودپرست معبود تو کیست
وی خاین شوم پست مقصود تو کیست
با ناز ایاز جلوه منما کاین مرد
هر چند که احمد است محمود تو نیست

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به یک کاهن خودپرست و خیانتکار می‌تازد و از او می‌پرسد که معبودش کیست. او با اشاره به زیبایی و ناز شخصی به نام ایاز، می‌گوید که هر چند این شخص به احمد (پیامبر اسلام) شباهت دارد، اما محمود (که اشاره به مدح و ستایش دارد) او نیست. به طور کلی، این ابیات نقدی بر خودپرستی و دورویی برخی افراد است.

شمارهٔ ۶۲

شمارهٔ ۶۳

هوش مصنوعی: ای کاهن فریبکار، چه کسی را پرستش می‌کنی و چه کسی هدف و مقصود توست، به رغم خیانت و پستی‌ات؟

ای کاهن خودپرست، معبود تو کیست

وی خائن شوم پست، مقصود تو کیست

هوش مصنوعی: زیبا و با ناز خود را به نمایش نگذار، زیرا این مرد هرچند که نام احمد را دارد، اما محمود تو نیست.

با ناز ایاز جلوه منما کاین مرد

هر چند که احمد است محمود تو نیست

شمارهٔ ۶۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده