فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا پایه معرفت نهادیم ز دست</p></div>
<div class="m2"><p>یک سر به ره جهل فتادیم ز دست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون کودک خرد بهر جوز و خرما</p></div>
<div class="m2"><p>در و گهر ابلهانه دادیم ز دست</p></div></div>

دیوان فرخی (غزلیات و قصاید و قطعات و رباعیات) به کوشش حسین مکی - فرخی یزدی - تصویر ۱۰۹

شمارهٔ ۵۴ - صندوق آرا

تا پایه معرفت نهادیم ز دست
یک سر به ره جهل فتادیم ز دست
چون کودک خرد بهر جوز و خرما
در و گهر ابلهانه دادیم ز دست

هوش مصنوعی: این چند بیت به نکوهش جهل و نادانی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که در پی کسب دانش و معرفت، به جهل و نادانی دچار شده‌ایم و مانند کودکی که به‌خاطر چیزهای ناچیز، چیزهای ارزشمند را از دست می‌دهد، ما نیز به خاطر نادانی، ارزش‌های واقعی را از دست داده‌ایم.

شمارهٔ ۵۲

شمارهٔ ۵۳

هوش مصنوعی: ما در مسیر کسب معرفت قدم گذاشتیم، اما به خاطر نادانی، به بی‌راهه افتادیم.

تا پایه معرفت نهادیم ز دست

یک سر به ره جهل فتادیم ز دست

هوش مصنوعی: مانند یک کودک کوچک که به خاطر عشق به گردو و خرما، به سادگی و بی‌حواسی اشیای قیمتی را از دست می‌دهد.

چون کودک خرد بهر جوز و خرما

در و گهر ابلهانه دادیم ز دست

شمارهٔ ۵۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده