فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دنیای ضعیف کش که از حق دور است</p></div>
<div class="m2"><p>حق را بقوی می دهد و معذور است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیهوده سخن ز حق و باطل چکنی</p></div>
<div class="m2"><p>رو زور بدست آر که حق با زور است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۷

دنیای ضعیف کش که از حق دور است
حق را بقوی می دهد و معذور است
بیهوده سخن ز حق و باطل چکنی
رو زور بدست آر که حق با زور است

هوش مصنوعی: در این شعر، به ضعفا و ناعدالتی‌های جامعه اشاره شده است. شاعر می‌گوید دنیایی که ضعیفان در آن زندگی می‌کنند، از حق و عدالت دور بوده و قدرت به قویان داده می‌شود. او به شنونده توصیه می‌کند که به جای بحث درباره حق و باطل، قدرت و زور را کسب کند چون در این دنیا حق معمولاً با زور و قدرت همراه است.

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

هوش مصنوعی: دنیایی که ضعیفان را به سادگی نابود می‌کند و از حقیقت دور شده است، حق را به آن کسانی می‌دهد که قدرت دارند و در این راه توجیه می‌شود.

دنیای ضعیف کش که از حق دور است

حق را بقوی می دهد و معذور است

هوش مصنوعی: اگر فقط درباره حق و باطل صحبت کنی، به جایی نخواهی رسید. باید قدرتی به دست آوری، زیرا حق برای پیروزی نیاز به زور و قدرت دارد.

بیهوده سخن ز حق و باطل چکنی

رو زور بدست آر که حق با زور است

شمارهٔ ۱۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده