فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر خواجه که خیل و حشمش بیشتر است</p></div>
<div class="m2"><p>درد و غم و رنج و المش بیشتر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دنیا نبود جای سرور و شادی</p></div>
<div class="m2"><p>هر پیشتری درد و غمش بیشتر است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۴

هر خواجه که خیل و حشمش بیشتر است
درد و غم و رنج و المش بیشتر است
دنیا نبود جای سرور و شادی
هر پیشتری درد و غمش بیشتر است

هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که هر کسی که دارای مقام و امکانات بیشتری باشد، درد و رنج بیشتری نیز متحمل می‌شود. دنیا جای شادی نیست و هر کس که در موقعیت بالاتری قرار دارد، غم و اندوهش بیشتر است. به طور کلی، این شعر به ارتباط مستقیم بین مقام و مشکلات زندگی اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: هر کسی که دارایی و جمعیت بیشتری دارد، در واقع بیشتر از دیگران درگیر مشکلات و سختی‌هاست.

هر خواجه که خیل و حشمش بیشتر است

درد و غم و رنج و المش بیشتر است

هوش مصنوعی: دنیا مکان مناسبی برای خوشحالی و سرور نیست، زیرا هر کسی که در مقام بالاتری قرار دارد، بیشتر از دیگران درد و غم را تحمل می‌کند.

دنیا نبود جای سرور و شادی

هر پیشتری درد و غمش بیشتر است

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده