شمارهٔ ۹۳
چون سبو در پای خم هر کس چو من سر سوده بود
همچو ساغر دورها از دست غم آسوده بود
پارسایان را ز بس مستی گریبانگیر شد
دامن هر کس گرفتیم از شراب آلوده بود
دودمان چرخ از آن روشن بود تا رستخیز
زانکه همچون آفتاب او را چراغ دوده بود
آنکه راه سود خود را در زیان خلق دید
از ره بیدانشی راه خطا پیموده بود
تا نخوردم می ندانستم که در ایام عمر
جز غم می آنچه میخوردم غم بیهوده بود
وای بر آن شهر بیقانون که قانون اندر آن
همچو اندر کافرستان مصحف فرسوده بود
آنکه در زنجیر کرد افکار ما را فرخی
در حقیقت آفتابی را به گل اندوده بود
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون سبو در پای خم هر کس چو من سر سوده بود
همچو ساغر دورها از دست غم آسوده بود
هوش مصنوعی: هر کسی مثل من که در پای کُوزه نشسته، سرش را پایین آورده و در حال نوشیدن است، مانند لیوانی است که دور از هر غم و اندوهی آرامش دارد.
پارسایان را ز بس مستی گریبانگیر شد
دامن هر کس گرفتیم از شراب آلوده بود
هوش مصنوعی: افراد پارسا و دیندار به خاطر زیاد نوشیدن شراب به حالت مستی افتاده و دچار مشکلات شدند و ما نیز به خاطر این تاثیرات منفی هر کسی را که میدیدیم به نوعی دچارش کرده بودیم.
دودمان چرخ از آن روشن بود تا رستخیز
زانکه همچون آفتاب او را چراغ دوده بود
هوش مصنوعی: چرخ و فلک از زمانی روشن و با نشاط است که به مانند آفتاب، وجود او نور و روشناییای به ارمغان آورده است.
آنکه راه سود خود را در زیان خلق دید
از ره بیدانشی راه خطا پیموده بود
هوش مصنوعی: کسی که برای منافع خود، به ضرر دیگران اقدام میکند، در واقع به خاطر نداشتن دانش کافی، مسیر اشتباهی را انتخاب کرده است.
تا نخوردم می ندانستم که در ایام عمر
جز غم می آنچه میخوردم غم بیهوده بود
هوش مصنوعی: تا زمانی که می نوشیدم، نمیدانستم که در زندگیام جز غم، چیز دیگری نمیچشم؛ هر آنچه تا آن زمان میخوردم، غم بیفایدهای بود.
وای بر آن شهر بیقانون که قانون اندر آن
همچو اندر کافرستان مصحف فرسوده بود
هوش مصنوعی: نابودی آن شهری که بیقانون است، چون قانونی در آن وجود ندارد و مانند کتاب آسمانی که در سرزمین کافران به حال فرسوده و بیارزش است.
آنکه در زنجیر کرد افکار ما را فرخی
در حقیقت آفتابی را به گل اندوده بود
هوش مصنوعی: کسی که باعث محدودیت و بندگی افکار ما شد، در واقع مانند فردی است که نور خورشید را با گل پوشانده است.