هوش مصنوعی: این ستمگران که به دنبال قدرت و سلطنت هستند، برای یک لحظه لذت‌جویی خود، جهانی را نابود می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر آنچه از حاکمیت چنگیز و نِرُن باقی مانده، بار دیگر برای ایرانیان تحمیل و سختی‌ها دوباره به دوش آنها گذاشته شود.

هوش مصنوعی: جشن و سوگواری برای ما فرقی ندارد، زیرا هر دو به نوعی مانند قربانی در روزگار هستند.

هوش مصنوعی: در شهری که آدم‌های بی‌خانمان و نیازمند هر شب برای به دست آوردن نان مجبورند آواز بخوانند، هیچ روز شادی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تا کی باید به خاطر چند نفر پولدار، این همه مردم گرسنه و بدبخت در روز عید و جشن و شب‌های خوشی، تنها به تماشای خوشحالی دیگران بنشینند؟

هوش مصنوعی: با توجه به این نعمت‌هایی که این مردم می‌بینند، کاملاً مناسب است که شکرگزاری خود را نثار دربار بریتانیا کنند.