گنجور

شمارهٔ ۴۹

گرچه مجنونم و صحرای جنون جای من است
لیک دیوانه‌تر از من دلِ شیدای من است
آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون
نیش آن خار که از دست تو در پای من است
رخت بربست ز دل شادی و هنگام وداع
با غمت گفت که یا جای تو یا جای من است
جامه‌ای را که به خون رنگ نمودم امروز
بر جفاکاری تو شاهد فردای من است
چیزهایی که نبایست ببیند، بس دید
به خدا قاتلِ من دیدهٔ بینای من است
سرِ تسلیم به چرخ آنکه نیاورد فرود
با همه جور و ستم همّتِ والای من است
دل تماشایی تو، دیده تماشایی دل
من به فکر دل و خلقی به تماشای من است
آنکه در راهِ طلب خسته نگردد هرگز
پای پُرآبلهٔ بادیه‌پیمای من است

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گرچه مجنونم و صحرای جنون جای من است
لیک دیوانه‌تر از من دلِ شیدای من است
هوش مصنوعی: با این که من دیوانه‌ام و صحراهای دیوانگی برای من مناسب است، اما دل عاشق من از خود من نیز دیوانه‌تر است.
آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون
نیش آن خار که از دست تو در پای من است
هوش مصنوعی: در نهایت، آن درد و رنجی که از تو به من رسیده، به وسیله دل و چشم، خودش را نشان می‌دهد و مانند خاری که در پای من است، به ما می‌رسد.
رخت بربست ز دل شادی و هنگام وداع
با غمت گفت که یا جای تو یا جای من است
هوش مصنوعی: شادی از دل من رفت و هنگام خداحافظی با غم گفتم که یا تو باید بروی یا من.
جامه‌ای را که به خون رنگ نمودم امروز
بر جفاکاری تو شاهد فردای من است
هوش مصنوعی: لباسی که امروز با خون رنگین کردم، گواهی بر ظلم تو به من در آینده خواهد بود.
چیزهایی که نبایست ببیند، بس دید
به خدا قاتلِ من دیدهٔ بینای من است
هوش مصنوعی: چیزهایی که نباید می‌دیدم را خیلی دیدم و به جان خودم قسم، چشمان بینای من قاتل من هستند.
سرِ تسلیم به چرخ آنکه نیاورد فرود
با همه جور و ستم همّتِ والای من است
هوش مصنوعی: من به رغم تمام ناملایمات و ظلم‌هایی که بر من گذشته، همیشه با عزت و اراده‌ای قوی به زندگی ادامه می‌دهم و تسلیم نمی‌شوم.
دل تماشایی تو، دیده تماشایی دل
من به فکر دل و خلقی به تماشای من است
هوش مصنوعی: دل زیبا و جذاب تو باعث شده است که چشم من به آن دل خیره شود. در واقع، دل و جان من در فکر تو و خلق و خوی توست و آن‌ها نیز به تماشای من مشغول هستند.
آنکه در راهِ طلب خسته نگردد هرگز
پای پُرآبلهٔ بادیه‌پیمای من است
هوش مصنوعی: کسیکه در جستجوی خواسته‌اش خسته نشود، همیشه هم‌سفر من است که در این سفر پر از چالش‌ها و موانع، استوار و مقاوم باقی می‌ماند.

خوانش ها

شمارهٔ ۴۹ به خوانش محمدرضا خوشدل

حاشیه ها

1403/09/02 19:12
محمدمتین عبدالهی

این غزل زیباست

بسیار زیباست

بسیار...

سپاس فرخی...