هوش مصنوعی: راستی، ای زیبا رویان، تو که با عهد و پیمان خود در ابتدا محکم بودی، اکنون رفته‌ای و وعده‌ات را شکسته‌ای. آیا این رفتار درست است؟

هوش مصنوعی: در روز اول به خاطر غم تو از دنیا رفتم، ولی اکنون خوشحالم که با مرگ، آخرین راه حل خود را به خوبی انتخاب کردم از همان ابتدا.

هوش مصنوعی: در آن روز لاله‌ای که مانند من دلش پر از غم بود، در باغی ظاهر شد. دلی که از بوی سمن و سبزه و زیبایی سوسن به شدت تحت تأثیر قرار گرفته بود.

هوش مصنوعی: کسی که روزی در مسیر تو قدم گذاشت، آنقدر اشک ریخت که دیگر زندگی برایش بی‌معنا شد.

هوش مصنوعی: من سرمستم و دیوانه‌ام، این ویژگی من است، و تو با لطافت و عشق و بازیگوشی‌ات، راه و رسم خود را نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: خاک بر زندگی جاودانه‌ای که عشق، گنجینه‌ای را به دل من بخشید که اسکندر هم به دنبالش بود.

هوش مصنوعی: از یزد فردی با هنر و استعداد در شعر و گفتار برخاست، مانند من فرخی، استاد سخن. همواره افراد بزرگ و با فضیلت از شهرها و مناطق مختلف ظهور می‌کنند، همچون عنصری از بلخ و ابوالفتح از بست.