هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در قفس کوچک زندگی می‌کرد، به کجا می‌توانست آرزوی آب و دانه کند؟

هوش مصنوعی: زمانه چگونه می‌تواند کسی را زیر فشار ستم قرار دهد که همیشه به این درگاه خدمت کرده است؟

هوش مصنوعی: برای حل مشکل دل، به سمت ختن رفت، همان بادی که بوی خوش مشک را به همراه داشت و در دستش شانه‌ای داشت.

هوش مصنوعی: چرا ما را در روز وصال با هم آشنا نکردی، وقتی که تأثیر دل انگیز احساسات شبانه‌ات را می‌شناسی؟

هوش مصنوعی: وقتی نی، ساز می‌زند دل هر کسی که دردی دارد، صدایش بلند می‌شود. تو نیز به اندازه‌ای شور و شوق در ترانه‌ات داشته باش که بتوانی دل‌ها را برانگیزی.

هوش مصنوعی: دیشب به خاطر اینکه هنوز از غم دوری نمرده‌ایم، امروز به علت‌های مختلفی برای کشتن ما بهانه‌ای پیدا کردند.

هوش مصنوعی: وقتی که بوی خون از نافه رد می‌شود، دل را به یاد غزالان سیاه می‌آورد. هر کس که مانند فرخی شعر عاشقانه‌ای دارد، این حس را تجربه می‌کند.