هوش مصنوعی: من با معبود و محبوبی همراه هستم که نوشیدنی خالصی به من می‌دهد، و در این حال، گاهی به یاد روزهای جوانی و سرخوشی‌های آن دوران می‌افتم.

هوش مصنوعی: اگر کل جهان را در اختیار داشته باشم و زیر نظر یک چشم قرار بگیرم، اما باز هم در گوشه آن چشم، وضعیت نابسامانی برای من وجود دارد.

هوش مصنوعی: از شدت احساسات و هیجانات شدیدی که در دل دارم، داغ‌هایی به وجود آمده که مانند حباب هستند و هر لحظه می‌ترکند.

هوش مصنوعی: بدون چهره زیبایت، همه ستاره‌ها را هم به حساب نمی‌آورم مگر اینکه روزی برای جدایی‌ام از تو، حساب و کتابی باشد.

هوش مصنوعی: شعله‌های درون دل من به قدری سوزان است که بویی چون خون و جگر سوخته دارد. از شدت عشق و عذابی که از مصیبت‌های تو می‌کشم، دل‌زده و پخته شده‌ام.

هوش مصنوعی: زندگی امروزه دیگر رنگ و بویی ندارد و حالا به سرعت می‌فهمم که از کدام طرف خطر مرگ به من نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم من به دنبال ثروت و قدرت اسکندر نمی‌گردد، چرا که چشمه آب خضر، به اندازه یک سراب فریبنده است.

هوش مصنوعی: تصویرهایی که تو در این دنیای گسترده می‌بینی، همه مانند یک خواب برای من به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: چه کاری باید انجام دهم اگر زندگی‌ام دچار آشفتگی شود؟ زیرا با یک لحظه غفلت، همه چیزم می‌تواند از دست برود.