یغمای جندقی » دیوان اشعار » سرداریه » رباعیات » شمارهٔ  ۵۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زآنان که نشاط باده و باغ کنند</p></div>
<div class="m2"><p>و اندیشه صید و رامش و راغ کنند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر بوی کبابی رسدت رنگ مباز</p></div>
<div class="m2"><p>ظن قوی آن است که خر داغ کنند</p></div></div>

شمارهٔ  ۵۷

زآنان که نشاط باده و باغ کنند
و اندیشه صید و رامش و راغ کنند
گر بوی کبابی رسدت رنگ مباز
ظن قوی آن است که خر داغ کنند

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف افرادی می‌پردازد که از لذت‌های زندگی مانند نوشیدن شراب و خوشگذرانی در باغ‌ها لذت می‌برند و به شکار و موسیقی فکر می‌کنند. در پایان، شاعر با طنزی به این اشاره می‌کند که اگر بوی کبابی به مشام برسد، احتمالاً بدین معناست که در آن جا خبری از مشغولیت‌های شاد و نشاط‌آور نیست و شاید در حال ایجاد مشکلی مانند پخت کردن خر هستند.

شمارهٔ  ۵۵

شمارهٔ  ۵۶

هوش مصنوعی: افرادی که از نوشیدن شراب و لذت بردن از باغ و طبیعت خوشحال می‌شوند و به دنبال شکار و شادی هستند.

زآنان که نشاط باده و باغ کنند

و اندیشه صید و رامش و راغ کنند

هوش مصنوعی: اگر بوی کباب به مشامت رسید، نباید به آن شک کنی که احتمالاً در حال پختن دوغ و خر هستند.

گر بوی کبابی رسدت رنگ مباز

ظن قوی آن است که خر داغ کنند

شمارهٔ ۵۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده