یغمای جندقی » دیوان اشعار » سرداریه » رباعیات » شمارهٔ  ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زاهد چکد اشکی به ریا باد این است</p></div>
<div class="m2"><p>سیلی که بکند دین ز بنیاد این است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا مرد ز گریه ریا دیده ندوخت</p></div>
<div class="m2"><p>هم خیک درید و هم خر افتاد این است</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۲

زاهد چکد اشکی به ریا باد این است
سیلی که بکند دین ز بنیاد این است
تا مرد ز گریه ریا دیده ندوخت
هم خیک درید و هم خر افتاد این است

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به انتقاد از تظاهر و ریاکاری در دین می‌پردازد. او بیان می‌کند که اشک‌های زاهد (مؤمنی که به ظاهر دیندار است) در واقع ریاکاری است و به همین دلیل، این رفتار باعث تضعیف بنیاد دین می‌شود. در پایان، اشاره می‌کند که اگر مردی از گریه و ریا بپرهیزد، نه‌تنها قلبش را می‌شکند (خیک درید) بلکه مشکلات دیگری نیز برایش پیش می‌آید (خر افتاد).

شمارهٔ  ۲۰

شمارهٔ  ۲۱

هوش مصنوعی: زاهد برای نشان دادن دینداری اش اشکی می‌ریزد و این نشان‌دهنده توفیق او به ریا است. این رفتار مانند سیلی است که می‌تواند بنیان دین را به خطر بیندازد.

زاهد چکد اشکی به ریا باد این است

سیلی که بکند دین ز بنیاد این است

هوش مصنوعی: اگر مردی از نفاق و تظاهر به گریه دچار دلسوزی شود، نه تنها به خود آسیب می‌زند بلکه باعث بروز مشکلات بیشتری هم می‌شود.

تا مرد ز گریه ریا دیده ندوخت

هم خیک درید و هم خر افتاد این است

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده