هوش مصنوعی: آیا عشق و محبت تو در دل من بیشتر از آتش سوزان من است؟ آیا زیبایی تو باعث خوشحالی من شده یا این حال و هوای درد من است که مرا سیراب می‌کند؟

هوش مصنوعی: موی کم پشت‌تر از من است یا اینکه بدنم لاغرتر شده، یا آنکه در دل کوه سنگین‌تر از من وجود دارد، یا این که آن بار من سنگین‌تر است.

هوش مصنوعی: آن لب‌ها که جان را تسکین می‌دهند، آیا آنها بهتر از آب خضر هستند؟ یا اینکه این دهان از هیچ، بی‌ریشه‌تر است؟ یا شاید تنها تصورات من هستند؟

هوش مصنوعی: آیا آسمان زیباتر شده یا بخت من بهتر شده است؟ آیا زلف تو بیشتر از هر چیزی مرا مجذوب کرده یا روزگار من و کارهایم؟

هوش مصنوعی: چشمان من از خنجر مژگان تو بیشتر زخم می‌زنند و درد دل من از غم و افسردگی‌ام عمیق‌تر است.

هوش مصنوعی: سختی سنگ خارا بیشتر است یا جان من و خشم تو؟ عهد تو بی‌ثبات‌تر است یا صبر نهادینه من؟

هوش مصنوعی: نظم پروین ارزش دارد یا اینکه دندان تو برای شکستن لؤلؤها خطرناک است یا سخنان گرانبهای من.

هوش مصنوعی: ابروهای تو به اندازه چرخ یا کمان تیر زیباست و دلنوازتر از ناله‌های غمگین من است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جاذبه شخصی اشاره دارد و می‌گوید که آیا معجزه عیسی از زیبایی و جذابیت خنده تو بیشتر است یا اینکه نگاه تو همانند جادو اثرگذارتر از قلم جادوگری من است. به عبارت دیگر، شاعر به زیبایی و قدرت تاثیرگذاری عشق و معشوق خود اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: زندگی من به اندازه خاکی که زیر پاهایت است یا به اندازه‌ی آب چشمه‌ها ارزش ندارد. جایگاه من از ذره‌ای بیشتر نیست و عشق و محبت تو هم به من رحم نمی‌کند.

هوش مصنوعی: شعری با صحنه‌هایی از عشق و زیبایی که یادآور روشنایی و زیبایی چهره محبوب است. شاعر به تأثیر محبت و عشق اشاره می‌کند و تضاد میانه نور و تاریکی را به تصویر می‌کشد. در اینجا، شخصیت محبوب نورانی و دلربا به نظر می‌رسد و عشق مانند یک شب تار می‌باشد.

هوش مصنوعی: در میدان جنگی که سخت و دشوار است، چه در ایروان و چه در خاوران، من باید با چشمان زیبا و کمرنگ خود بجنگم.

هوش مصنوعی: با نیروی بیشتری می‌توان به مقابله پرداخت و یا با مردی قوی و شجاع در میدان نبرد روبه‌رو شد.