هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و جذابیت موهای کسی اشاره می‌کند که به شکل جذاب و پیچیده‌ای به دور هم پیچیده شده‌اند. او می‌گوید که آنقدر این زیبایی و جذابیت را دوست دارد که می‌خواهد به گونه‌ای به آن نزدیک شود که حتی یک مار هم به راحتی نمی‌تواند در این پیچش‌ها حرکت کند.

هوش مصنوعی: از آن لب‌ها اشک‌ها مانند گل سرخ است و از آن خط روزها رنگ نیلگون دارد. خداوند از آن سرخ‌رنگی و آن زنگار، به بزرگی و عظمت خود می‌افزاید.

هوش مصنوعی: غم و اندوه آن دل سنگین در اشک‌های من هویداست، به‌طوری که همانند کوه پیدا است که در عمق دریا غوطه‌ور است.

هوش مصنوعی: اگر یک الاغ را ببینی که افسار دارد، اما نه پالان بر پشتش است و نه از گدایی سر و forma دارد، پس آن خرقه و آن دستار چه ارزشی دارند.

هوش مصنوعی: خرد بی‌جهت مانند دیواری است که بر سر راه شادی و لذت قرار دارد. بیا و با نوشیدن شراب، این دیوار را از ریشه ویران کن تا بتوانیم از خوشی‌ها بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به مقام بلندی دست یابی، باید از راهنمایی های یک صوفی بهره‌مند شوی. اگر او را نداشته باشی، رسیدن به این هدف برایت ممکن نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در این دنیای پر از مشکلات و ناهنجاری‌ها، افراد خوب و با ارزش همچون سوزنی در انبوه کاه، گم شده‌اند. در واقع، ورود بدی‌ها و چالش‌ها باعث شده که ویژگی‌های مثبت و چهره‌های با اراده فراموش شوند و ناپدید گردند.

هوش مصنوعی: در زندگی اوج و فرودهای زیادی را تجربه کرده‌ام و به جز یک چیز، هیچ چیز دیگری را در این بازار نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: یک حاکم یا سردار، طوماری نوشته و آن را به دقت جمع کرده و در نهایت، آن را در بالای جایی به صورت پیچیده قرار می‌دهد.