هوش مصنوعی: دل مانند سنگ است و از اشک‌های گرانبها رنگین می‌شود. به این داستان توجه کن که چگونه از سنگی، آن‌چنان زیبایی و ارزش به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: من بار دیگر نمی‌توانم از راه عشق بیرون بروم... اگر در پی او تا صد بار هم به سنگ بخورد، دل همچنان در پی اوست.

هوش مصنوعی: دل من از عشق تو خمیده و پراشفتگی‌ام به اندازه‌ای است که گویی کمانی به دست گرفته‌ام. آیا تا به حال شنیده‌ای که تیرهایی که از کمان رها می‌شوند، چه تأثیری دارند؟

هوش مصنوعی: از نیکوکاری زاهد (پرهيزگار) چیزی جز فساد و تباهی به‌دست نمی‌آید. این مانند مثل معروفی است که می‌گوید از بازیچه جنگ، تنها خرابی و ویرانی به بار می‌آورد.

هوش مصنوعی: دود کینه و ناراحتی را از دل پاک کرد و مانند آینه‌ای که با صیقل و جلا زنگار می‌گیرد، دل نیز دوباره روشن و درخشان می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ محکم دستش را دور گردن من می‌پیچد و به من زل می‌زند، انگار که به من آسیب می‌زند... ای کسی که با لباس پاره به اینجا می‌آیی.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای به زمین و آسمان فشار می‌آورم که در این بین، موانع و سختی‌ها به چشم می‌آیند و مانع از پیشرفت می‌شوند.

هوش مصنوعی: به حسرت می‌گویم که ای کاش فرمانروای غایب ما حالا در میان ما بود. هرچند که من در صلح و آرامش تلاش می‌کنم، اما اگر جنگی رخ دهد، بی‌شک تمام قدرت خود را به کار خواهم بست.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف موجودی شجاع و قوی پرداخته شده که همچون سردارانی صلاح‌دیده و نیرومند از کوه‌ها و دشت‌ها به میدان می‌آید. او به اندازه‌ای توانمند است که از بلندی‌ها فرود می‌آید و با عزم راسخ و جسارت بی‌نظیرش در مقابل دشواری‌ها حاضر می‌شود.