یغمای جندقی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل به دخت رزم از خوش پسران آزاد است</p></div>
<div class="m2"><p>ای خوشا وصل عروسی که به از داماد است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جای در کله نمرود خرد کن مهراس</p></div>
<div class="m2"><p>پشه باده که با مستی رحمت باد است</p></div></div>

شمارهٔ ۵

دل به دخت رزم از خوش پسران آزاد است
ای خوشا وصل عروسی که به از داماد است
جای در کله نمرود خرد کن مهراس
پشه باده که با مستی رحمت باد است

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به شادی و لذت از بودن با محبوب و عروسی اشاره می‌کند. او می‌گوید که دلش به دختر رزم خوش است و خوشحالی از وصل عروسی را به‌سادگی می‌ستاید. همچنین، او با استفاده از تصویر نمرود، به قدرت و نفرت اشاره می‌کند و می‌گوید که نباید از آن ترسید، چرا که خوشی و سرخوشی را می‌توان در نوشیدن باده و مستی جستجو کرد.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: دل به دختر جنگجو و زیبا از بین پسران آزاد و رها است. خوشا به حال آن عروسی که نسبت به دامادش برتری دارد.

دل به دخت رزم از خوش پسران آزاد است

ای خوشا وصل عروسی که به از داماد است

هوش مصنوعی: در ذهن خود به چالش نپرداز و نترس از مشکلات کوچک، زیرا با شادی و خوشحالی، نعمت و رحمت به تو خواهد رسید.

جای در کله نمرود خرد کن مهراس

پشه باده که با مستی رحمت باد است

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده