هوش مصنوعی: از شدت درد و رنجی که از تو کشیده‌ام، دل من به درد آمده و خون می‌گرید. چشمم نیز همواره از اشک پرپر می‌شود و خون دل من در کناره چشمانم جاری است.

هوش مصنوعی: ای کسی که نعمت می‌بخشی، از کرم خود دریغ مکن؛ زیرا دل من بی‌قرار و خسته است. اگر به چهره‌ات نگاه کنم، به طور ناخواسته اشک از چشمم سرازیر خواهد شد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در قفس گرفتار است از حسرت تو شکایت می‌کند و دل من به خاطر دوری تو مانند ابر بهاری می‌بارد.

هوش مصنوعی: زخم عمیقی از خنجر مژه‌ات بر دل ایجاد شده که نتوانسته‌ام به دلیل آن به چشمان تو نگاه نکنم.

هوش مصنوعی: من فقط یک چشم دارم، ای کاش هزاران چشم داشتم تا بتوانم زیبایی تو را از پشت هزاران چشم تماشا کنم.

هوش مصنوعی: جز چهره تو، در دید من چهره‌ای نیست؛ هرچقدر که به سمت راست و چپ نگاه می‌کنم، فقط تو را می‌بینم.

هوش مصنوعی: ای ماه، تا کی باید در انتظار رسیدن به تو باشم؟ شب تا سحر، ستاره چشمانم فقط تو را رصد می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که تیر چشمانت به سوی مردم پرتاب شد، آن‌ها از ترس زیبایی‌ات به سرعت از نزدیکیت فرار کردند.