هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، آن وش که در دست توست، نه آمده است؛ همان که باعث شده دست جم، صاحب گنجینه‌های گرانبها شود.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی نمی‌تواند مانند اندیشه‌های عمیق و خردمندانه، برنده و تیز باشد، و هیچ‌چیزی هم نمی‌تواند مانند عشق، احساسات را به شدت تحت تاثیر قرار دهد و باعث رنج و درد شود.

هوش مصنوعی: من سخنانی پرمغز و گران‌قدر دارم که می‌خواهم همچون جمشید، پادشاه سرزمین‌های قدیم، از آن‌ها پرده‌برداری کنم و حصار محدودیت‌ها را از میان بردارم.

هوش مصنوعی: با تدبیر و برنامه‌ریزی، به فتح سرزمین‌ها می‌پردازم و با اندیشه‌ای عمیق به اداره‌ی جهان مشغول خواهم شد.

هوش مصنوعی: ترکیب زیبایی از کلمات و معانی که به طرز دلنشینی بیان شده‌اند، با صدایی دل‌نواز و لحنی که دل هر شنونده‌ای را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به روال و قوانین زندگی توجه کنم و داستانی پر از صدا و خیال بسازم، اما در عین حال دلم می‌خواهد که یک چیز ساده و بی‌پرده را ارائه دهم.

هوش مصنوعی: با قلمی الهام‌بخش و خلاق، به صبح روشنی می‌بخشم و به دروازه‌های نظم جلب توجه می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در دفترم داستانی را می‌نویسم و قلمم را بر روی صفحه باستانی می‌کشم.

هوش مصنوعی: با مهارت و هنرمندی، تصویری زیبا و جذاب از کسی می‌سازم که به زیبایی‌های چهره‌های چینی می‌بالد.

هوش مصنوعی: از دید ملایکه، مهد و گهواره او پنهان است و هیچ مگسی به خاطر شیرینی او به آنجا نزدیک نشده است.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده که مانند پرده‌ای که زیبایی را پنهان می‌کند، آفتاب بر چهره‌ای زیبا و جذاب سایه می‌اندازد. تصویر به نوعی از جذابیت و زیبایی اشاره دارد که ممکن است به خاطر عامل‌های مختلف تحت تاثیر قرار گیرد و از نمایان شدن آن کاسته شود.

هوش مصنوعی: جز زلف آن معشوق، هیچ کس به گرد او نیامده و هیچ کس در اطرافش نیست.

هوش مصنوعی: من نشانه‌های زیبایی و هنر را با ظرافت در دامن زندگی‌ام به نمایش می‌گذارم و به اوج افتخار و فخر، خود را آراسته می‌کنم.

هوش مصنوعی: برای دوستانم هدیه‌ای می‌فرستم که این کادو سزاوار مهمانی آن‌هاست.