هوش مصنوعی: در مرز کاش، زنی با دیانت و پاک‌دامنی زندگی می‌کند که آرزو دارد تا از شهرت و آوازه خود به دور باشد و در خفا و پنهانی، زندگی کند.

هوش مصنوعی: شب، چشم‌هایش را بست و خوابش گرفت. در خواب، زنی درون خوابش نمایان شد.

هوش مصنوعی: در این بیت، به نمادی از نادرستی و فریبندگی اشاره شده که به نوعی از ظاهر فریبنده و باطنی ناکارآمد حکایت دارد. مجازاً نشان می‌دهد که برخی افراد با وجود ظاهری معصوم، در واقع دارای نیت‌های ناپاک و ناپسندی هستند.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که این گنج ارزشمند به نحوی آراسته شده است که تمام دنیا از آن خواسته و آرزو دارد.

هوش مصنوعی: زنان و مردان با شجاعت و عزم راسخ، با هر اندازه‌ای از قدرت و ضعف، در برابر دشمنانشان که از جلو و پشت آنها را تهدید می‌کنند، ایستادگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: به راحتی و بدون زحمت نمی‌توان به ثروت و قدرت دست یافت، هر چیزی که باشد. رسیدن به آن‌ها نیازمند تلاش و کوشش است.

هوش مصنوعی: شکار من بیشتر از دام من است، او مانند نگین سلیمان و در عین حال دشمنی خطرناک است.

هوش مصنوعی: نه در آرامش از وجود دشمنم هستم و نه از دوستی راحتی دارم، زیرا نگاه همه به او دوخته شده است.

هوش مصنوعی: من دیگر تاب و توان ادامه دادن ندارم، حتی اگر شب باشد، باز هم شایسته نیست که چیزی خورده شود.

هوش مصنوعی: تو به خوبی نشسته‌ای و چهره‌ات از پاکی می‌درخشد و به سوی پاکدامنی و پرهیزکاری گرایش داری.

هوش مصنوعی: وقتی انسان پرهیزکار آن را دید، به آرامی و با شادی به مانند شکوفه‌های گل در بهار، جان گرفت.

هوش مصنوعی: در او، خوبی‌ها و بدی‌ها هم در ظاهر و هم در باطن به وضوح دیده می‌شود. زیر این ظاهر، عمق و وسعتی وجود دارد که مانند دریا است و او به شدت احساسات و تجربیات متنوعی را در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: به آرامی و لطافت، مانند یک سندان بزرگ و سنگین که به خاطر کثیفی و زباله‌ها به کوچک‌ترین جاها هم نمی‌تواند جا بگیرد.

هوش مصنوعی: نگاه آشنا به معشوقه، آرزو و اشتیاقی را در دل به وجود آورده که باعث شده حس پاکی و پرهیزگاری از بین برود.

هوش مصنوعی: در زمان بارداری، جنین به درون بدن مادر می‌رود و او به آرامی آن را در رحم خود نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: آدمی با حسرت و ناامیدی به یاد خداوند است و در دلش احساس می‌کند که دیگران بر او آهسته و با نیک‌خواهی نظاره‌گرند.

هوش مصنوعی: این کار و شیوه‌ای که در پیش داریم، دائمی و پایدار نیست. نمی‌توان به چیزی که در نظر داریم، اعتماد کرد و آن را به کسی واگذار کرد.

هوش مصنوعی: او تصمیم گرفت تا از دل خود فریاد کند، اما روح زنده به او گفت که چرا زاری می‌کنی، ساکت باش.

هوش مصنوعی: آنکه مورد توجه و نگاه همه است، جز این که به حفظ و نگهداری آتش (شعله‌ی شور و شوق) بپردازد، کار دیگری ندارد.