هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از کارهایی که تو کردی، ای آسمان پست، حرف بزنم؟ وقتی که تو مانند گردی، دایره‌ای را برمی‌گردانی، زمین به آرامی درگیر سکون می‌شود.

هوش مصنوعی: دختران هاشمی با رنگ نیلی بر شتر عریان سوارند، وای بر تو که با چادر زری به خاطر این وضعیت خجالت‌زده‌ای مثل گرد و غبار.

هوش مصنوعی: فضایل را مانند نقطه‌ای در دایره‌ای تصور کن که از مرکز آن به بیرون پرت شده است. وقتی از مقام بلند و والایی خارج شوی، ممکن است دچار انزوا و دوری از نعمت‌های احاطه‌گر شوی.

هوش مصنوعی: این زمین و آسمان دیگر به آرامی و جنبش خود ادامه ندهند. از این پس، تو ای زمین، مانند زمین بی‌حرکت می‌شوی و ای آسمان، همانند یک دایره بی‌ارزش و بی‌حرکت خواهی شد.

هوش مصنوعی: تو با خون خود، نسل‌ها و آینده‌ی حکومت را به خطر انداختی و حرمت خاندان پیامبر را شکستی و به ذلت کشاندی.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف خوشی‌ها و زیبایی‌های زندگی می‌پردازد. او به زیبایی‌های طبیعت و عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که با گذشت زمان، این زیبایی‌ها ممکن است تحت تاثیر مشکلات یا تغییرات قرار گیرند. در نهایت، عشق و زیبایی‌های زندگی ممکن است به‌نوعی با چالش‌ها روبه‌رو شوند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شخصی در این شعر به این موضوع اشاره می‌کند که با وجود تشنگی و نیاز به آبی از معارف دینی، او به صورت ظالمانه‌ای در خون غرق شده است. به عبارتی دیگر، در حالی که باید به معارف دینی دسترسی داشته باشد، اما به دلیل ظلم و فساد غرق در مشکلات و بی‌عدالتی‌ها شده است.

هوش مصنوعی: تو با آزمایش‌های سخت، آفریدگار جهان را به چالش کشیدی و اکنون منتظر نتیجه‌ی کارهای خود هستی.

هوش مصنوعی: به خاطر عطش و شور و شوقی که در دل داری، مانند گلی در باغ، ایمان را با درد و رنج خود پرورش می‌دهی؛ درست مانند گلی که درونش پر از خون و غم است.

هوش مصنوعی: از پشت زین بر روی او خاک می‌پاشم، چون از ظلم و ستم شاه بزرگ، آن پهلوان را به زمین انداختی و او هم به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: یغما، راه‌های نجات و رستگاری چیست؟ اگر تو بخواهی از این اندوه رهایی یابی، باید به این فنون و روش‌ها مسلط شوی.