هوش مصنوعی: دل تو با محبت سوخته است و مانند دریا در عمق دین خود غرق شده. روزگار به تو بی‌احترامی کرده و آسمان تو به مانند دشت آتشین است که زیر نور آفتاب، پیکر تو را سوزانده و همچون طشت، خون دلت را می‌ریزد.

هوش مصنوعی: زمین تو در جستجوی چیزی ثابت و پایدار است و در عوض این آسمان تو در حال حرکت و ناآرامی است. زمین با تلاش به دنبال استقرار و ثبات می‌باشد، در حالی که آسمان دائماً در تغییر و فعالیت است.

هوش مصنوعی: در دریای نجف، با نادانی و ویژگی‌های بد خود، جواهراتی مانند لعل، الماس و یاقوت را به بی‌ارزشی تبدیل کردی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که یک تهیدست صاحب شمشیر و نگین شد، تو با ساختن تاجی برای او، پایه‌های دولتت را برهم زدی و مقام و شوکتت را از بین بردی.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه بر سر فرمانروایان خواهد آمد در جنگ، وقتی که زمین سخت و آسمان در صف دشمنان آسیب‌پذیر قرار دارد.

هوش مصنوعی: عروس‌ها را نمی‌دانم که چه چیزهایی در دل دارند و در روزهای بگو و بخند، چقدر می‌توانند گریه کنند و در دلشان چقدر غم است.

هوش مصنوعی: تو باعث شده‌ای که دیوانگان به طور کامل از قید و بند عقل آزاد شوند و در عین حال خردمندان را به زنجیر جنون خودت درآوری.

هوش مصنوعی: برخی از بزرگان و سروران از زین (اسب) خود پایین آمدند و سرشان را به زمین گذاشتند، در حالی که در آسمان جایگاه و مقام بلند و برجسته‌ای دارند، اما در زمین وضعیتشان چنین است.

هوش مصنوعی: بیا خاک دجله را به هم بزن و آن را بپاش، از دور بگو که چرخ سرنوشت باید بسوزد و آتش را شعله‌ور کند از درون.