هوش مصنوعی: من نه در آزادی ویران شده‌ام و نه در بند دیگری گرفتارم. نه از سر اسارت کسی مرا سرزنش می‌کند و نه به خاطر سلطنت کسی خوشحال هستم.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق به تو، این جایگاه را پیدا نکردم؛ بلکه از زمانی که به تو وابسته شدم، حس آزادی را تجربه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من پادشاهی هستم که به دام تو گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: در دل من این خیال بود که تا زمانی که نتوانم به عمل بپردازم و دست از خواسته‌های خود نکشم، نمی‌توانم از آینده ناامید شوم.

هوش مصنوعی: طبیعتاً هیچ کس نمی‌تواند با تقدیر و سرنوشت مبارزه کند. حتی با وجود زیبایی‌ها و جذابیت‌هایی که زندگی برای ما دارد، سرنوشت غالب است و کارهای گذشته ما در این تعیین سرنوشت مؤثر است.

هوش مصنوعی: تلاش کردن فایده‌ای ندارد وقتی که تقدیر چیده شده است.

هوش مصنوعی: جنگ و نزاع‌های زمان هیچ تأثیری ندارد و زخم‌هایی که زبان‌ها می‌زنند نیز بی‌اثر است.

هوش مصنوعی: سختی‌ها و مشکلات جسمی نمی‌توانند روح و جان انسان را تحت تأثیر قرار دهند، زیرا تمام اندوه‌های دنیا هیچ تأثیری بر نیرو و قدرت درونی ندارند.

هوش مصنوعی: از شادی ناشی از دیدن تو، در وجودم احساس سرزندگی و خوشحالی زیادی دارم.

هوش مصنوعی: من در آسمان و زمین، چه در روز و چه در شب، فضایی برای صمیمیت و دوستی برپا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به دنبال باغ و دامن خوشبختی نرفتم، زیرا در هیچ وضعیتی جایی برای آرامش و دوستی نداشتم که بتوانم در آن جا آرام بگیرم.

هوش مصنوعی: من در حضور تو همه چیز را رها کردم و عشق و احساساتم را در دلتنگی و وابستگی به تو گذاشتم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیتی پرداخت می‌کند که در آن شخصی با ضعیف‌ترین و بی‌پناه‌ترین حالت ممکن مورد حمله و آسیب قرار گرفته و تمام بدنش زخمی شده، به جز سرش که به نوعی در امان مانده است. این تصویر نشان‌دهنده‌ی شدت و خشونت آسیب‌هایی است که به این شخص وارد می‌شود، اما در عین حال، سر او به نوعی بارز و مهم باقی مانده است.

هوش مصنوعی: جز برای تو هیچ امیدی ندارم و تمام آرزوهایم به فدای توست. من در پای تو مانند خاک می‌ریزم و از خودم چیزی ندارم.

هوش مصنوعی: نتیجه‌ای که می‌توان گرفت این است که من ظاهراً توخالی و بی‌محتوا هستم، اما درونم پر از هیجان و احساسات است.

هوش مصنوعی: دوست من برای مقابله با دشمن به تیغ و شمشیر دست زده، اما من در حال ناز و تنهایی در آستانه مرگ هستم.

هوش مصنوعی: جان من آمادهٔ فدا شدن است و در حال غرق شدن در شهادت است؛ تن من نشان می‌دهد که چقدر دنیای بیرونی به من ظلم کرده و مرا آزار داده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به اهداف و آرزوهایش برسد، نباید از تلاش و کوشش دست بکشد و نباید اجازه دهد که موانع او را بازدارند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی می‌پردازد که فردی نمی‌تواند در آرامش باشد چرا که وجودش به یاد محبوب و آرزوهایش مشغول است. او به گونه‌ای می‌خواهد ارتباط خود را با معشوق حفظ کند و حضور او برایش اهمیت ویژه‌ای دارد، به طوری که آرامش جسمی او به خاطر فکر و یاد یار از بین رفته است. در واقع، امید داشتن به محبوب و عشق او برای فرد، از اهمیت بالایی برخوردار است و بر روح و جسم او تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: عقل و دین چه ارتباطی به هم دارند وقتی که تو با زلف و ریشت مرا به وفاداری خود درآورده‌ای، از آن روزی که تو محبوب من شدی.

هوش مصنوعی: من به کسی اعتماد نکردم و دل خود را به کسی نبستم.

هوش مصنوعی: دل پر اضطراب و بی قرار به دنبال تو می‌دود و سرش را به زمین می‌زند و همچنان با شتاب در پی تو می‌باشد.

هوش مصنوعی: بدن رها شده و توان به سوی تو می‌رود، و روزی خوش است که جان نیز در طلب تو حرکت کند.

هوش مصنوعی: منتظر آمدن عزیزانم هستم تا مرا شاد کنند و تبریک بگویند.

هوش مصنوعی: غربت و تنهایی من صبح وطن را به یادم آورد، زیرا آن چهره زیبا و دلنشین، ناگهانی من را به سوی وطن می‌کشاند که چهره‌اش زیبا و زشت است.

هوش مصنوعی: بخت و اقبال انسان را در نظر بگیر و به سخنان یک فرد فصیح و ماهر گوش کن. ای سعدی، عشق به وطن هر چند داستانی معتبر و درست است.

هوش مصنوعی: من نتوانستم در سختی و مشقت، مانند زمانی که در آنجا به دنیا آمدم، مردانه رفتار کنم.