هوش مصنوعی: جنگ‌های شام و حجاز کم از روز قیامت نیستند. یک نگاهی به کربلا بینداز، اگر به حرف من اعتماد نداری.

هوش مصنوعی: اگر خون شاه نینوایی که به خاطر رفتار نادرست کشته شد، زنده و جاودان است، پس چرا این درد و مصیبت نباید ادامه داشته باشد؟

هوش مصنوعی: من در میان خاک و خون، سگی را می‌بینم که مانند آهویی شجاع و نترس، با قدرت و غرور شیرانه‌ای در حال نبرد است. به خدا می‌گویم آیا علی اکبر، پسر حیدر، چنین وضعیتی ندارد؟

هوش مصنوعی: دل در سوختن و غم و اندوه جای دارد، زیرا در روزهای سخت و تاریک، هیچ نوری که راه را روشن کند وجود ندارد. اگر چراغی باشد، اوضاع می‌تواند بهبود یابد، اما در غیاب آن، دل به آتش می‌افتد و رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: کودک بی‌گناهی که تشنه و بی‌پناهه، در شرایطی سخت و در درد و رنجی که در واقعه‌ای بزرگ به وقوع پیوسته، در خون غرق شده است. این صفحه تلخ از تاریخ، باعث نمی‌شود که ما از غم و اندوه برای کوچک‌ترین مصیبت‌ها غافل شویم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف احساس عمیق اندوه و سوگواری در خصوص از دست دادن یک فرزند و تأثیر آن بر مادر اشاره دارد. نشان می‌دهد که هیچ‌کس نمی‌تواند به درستی عمق این درد را درک کند و ماتم و مرگ فردی در زندگی دیگران چگونه می‌تواند بروز کند. این بیانگر آن است که غم و درد ناشی از این فقدان، فراتر از کلمات و توصیف‌هاست و تنها افراد نزدیک به ماجرا می‌توانند به خوبی آن را احساس کنند.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به قدرت و دقت در شمشیرزنی اشاره دارد. در آن به زوبینی اشاره می‌شود که اگر به اندازه یک موی نازک باشد، می‌تواند بر سر خنجر بنشیند، زیرا هیچ چیز نمی‌تواند برتری خنجر را بر خنجر دیگر به چالش بکشد. به طور کلی، این شعر تکیه بر مهارت و تسلط در فنون جنگی دارد.

هوش مصنوعی: خاک به باد می‌گوید که آب چه تأثیری بر تشنگان دارد، در حالی که آن‌ها از مشکلات خود فارغ هستند. زعفران‌کاران که در گرما و آتش نیستند، نمی‌دانند چقدر سختی می‌کشند.

هوش مصنوعی: یک نفر چنان زخم‌هایی دارد که به خدا نمی‌ارزد. اگر این‌گونه بود، باید باغ چنان پر از گل می‌شد که امکان نداشت. ستاره‌ای که بر چرخ زندگی می‌تابد، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در تمامی نقاط بیابان و در نواحی اطراف هامون، از سر تا پا هیچ خشکی و علف زردی وجود ندارد که از خون شهیدی پاک‌تر باشد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از حال آن شخصی که در زیر خشت و خاکستر است، خبر ندارد؛ تا زمانی که کسی برای او مکانی پیدا نشود و به او کمک کند.

هوش مصنوعی: یا به خاطر حرمت و عظمت نسل پیامبر احمد (ص)، این مقام و فضیلت به آنها عطا شده است، یا اینکه اولاد زهرا (س)، از نسل پیامبر نیستند.

هوش مصنوعی: سرو بلند را به علی نسبت بده یا چهره زیبا را به قاسم. اگر سر را نبینی، بدنی وجود ندارد و اگر بدنی باشد، سر نخواهد بود.

هوش مصنوعی: دختران بیچاره در سختی و حبس شرایطی دارند که نمی‌توانند از محدودیت‌هایی که بر آن‌ها تحمیل شده فرار کنند، مانند پرنده‌ای که پر ندارد و نمی‌تواند پرواز کند.

هوش مصنوعی: عقل به حالت دیوانگی می‌رسد و دین در خونی که بر اثر این زورگویی به وجود آمده، به خواب خواهد رفت، اگر خشم خداوند به عنوان قاضی وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر چشم‌ها شگفت‌زده شدند، اگر از دل کسی آمد که در کنار دارا قرار داشت، آخر این تنها یک قطره از خون است و نباید به اندازه سد اسکندر بزرگ باشد.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب و ریختن درد بر جام سرخ، بهتر است، اگرچه جاودانی وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: ای کاش که یاسای احمد (شخصیتی نمادین) خون این مینا (ظرف استیضاح احساسات و زیبایی) را نریزد. افسوس که اگر عدالت الهی سنگینی این لیوان را تأمین نکند، خطر بزرگی در پیش است.

هوش مصنوعی: تنها کسی که به یاد تشنه‌کامان و نیازمندان باشد، می‌تواند از نیروی خلاقیت و بیان خود بهره‌مند شود و در میان مردم ماندگار باشد. در غیر این صورت، توانایی‌هایش بی‌فایده خواهد بود.