هوش مصنوعی: در شب تاریک، روز قیامت را می‌بینم که خورشید درخشنده و سرکش است.

هوش مصنوعی: از زیبایی تو به روشنی پیداست که این روز شب دیگری است؛ آفتاب همچنان در حال درخشش و سرکشی است.

هوش مصنوعی: این دنیا پر از چالش‌ها و مشکلات است. در این میان، ذرات و چیزهایی که وجود دارند، در بالا و پایین قرار می‌گیرند و هر چیزی از مسیری که به نظر سخت و دشوار می‌رسد، تلاش می‌کند تا راه خود را پیدا کند.

هوش مصنوعی: شرمنده باش، تو که از یک ذره هم کمتر نیستی، چرا این‌قدر مغروری؟ مانند آفتاب روشن و پرتوان باش.

هوش مصنوعی: این ابیات به این معناست که از این دمیدن و بیدار شدن، حالتی جاودانه به وجود می‌آید که هم برای افراد خاص و هم برای عموم، صبح و شام به وقوع می‌پیوندد و در آن صدها قیامت و تجلیات عظیم برپا می‌شود. در واقع، این دمیدن نشانه‌ای از آغاز یک وضعیت جدید و بزرگ است که تأثیرات آن در همه جا محسوس خواهد بود.

هوش مصنوعی: در ترس از تابش خورشید در روز قیامت، خورشید همچنان بی‌رحم و سرکش است.

هوش مصنوعی: خورشید دین به مانند سربازانی که از ستاره‌ها برآمده‌اند، با شمشیرهای درخشان و مانند آب، آماده‌ی نبردی سخت و خونین است.

هوش مصنوعی: نگذار که خورشید صبح، چون خنجری از نیام بیرون آید و با شدت و شوق خود، حیات را در زمین پخش کند.

هوش مصنوعی: ای کاش روزهای تلخ و غمناک گذشته، دیگر برنگردد. آه از دست رفته‌ها، چه بر سر دلم آورده‌ای!

هوش مصنوعی: ستاره‌ای در آسمان، به دور خورشید می‌چرخد و خورشید، که خود پرشور و سرکش است، دوباره به درخشش خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: من در دل خود، نگاهی درست و باسعادت به پهلوی مردی ثروتمند دارم که در برابر چشمانم وجود دارد و او را همواره می‌بینم، سینه‌ای که به راستی محتوای حق و دیانت را در خود دارد.

هوش مصنوعی: دشنهٔ تیز و خطرناک تو مانند شمشیر سکندر است، که در برابر تابش آفتاب همچنان درخشان و سرکش باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کشتی خوشبختی به دریای نگرانی و درد گرفتار نشود و در عمق غم غرق نشود، نباید ناامید شد.

هوش مصنوعی: از این نیل پرخروش بپرهیز، چراکه آفتاب دوباره به قدرت خود بازمی‌گردد و تو را دربرمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: گروه زیادی از مردم یثرب (مدینه) به دلیل ترس از سحر و جادو به سمت خورشید حجاز (عربستان) می‌روند و از آنچه در شام (سوریه) باقی مانده است، رازهایی در دل دارند.

هوش مصنوعی: مادر زحمتکش در حال سرازیر شدن اشک به سمت آفتاب است و نگاهش به سوی صبح است که خورشید طلوع کند و همه‌چیز را روشن کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گل طوطی را از بند ستم آزاد نبینی، صدای خوش کبوتران حرم را نخواهی شنید.

هوش مصنوعی: پرنده افسانه‌ای، در جستجوی حقیقت از دیگران سوال نکن. زیرا روشنی و نور، خودآگاهی و خودشناسی را به همراه دارد و در برابر آن، خود را سرکش و مغرور نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: برق حسرت، احساس ناامیدی و حسرت را به خانواده‌ها و کسانی که حاصل زندگی‌شان را از دست داده‌اند منتقل کرده است. این غم آن‌قدر شدید است که همه را به شدت تحت تأثیر قرار داده و باعث سوختن و نابودی همه چیز – چه خشک و چه تر – شده است.

هوش مصنوعی: خودت را در میان آتش و گرمای شعله‌ور و سوزان، بیش از این نگذارید. این تابش درخشان و شگفت‌انگیز همچنان به حرکت و جلوه‌گری خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بر شاهین‌ها پر و بال نداشته‌باشی، قادر نخواهی بود که آشیانه و مقام خود را حفظ کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف شرایطی پرداخته شده که در آن پرنده‌هایی مانند کرکس دور و بر یک کبوتر در حال پرواز هستند. کبوتر به رغم وجود خطر و تهدید از سوی آنها، همچنان زیر نور خورشید می‌گردد و به پرواز ادامه می‌دهد. این تصویر نشان‌دهنده شجاعت و آزادی کبوتر است که در برابر فشارها و تهدیدها، نور را انتخاب کرده و به زندگی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر کشتن شاه دین، خون من ریخته شود یا حتی اگر لحظه‌ای از خودت غافل می‌شوی، باز هم همچون رستم باقی می‌مانی.

هوش مصنوعی: تو در کنار بهمن و تیزی شمشیر قرار داری، و این سر آفتاب، که همیشه در حال درخشیدن است، نوری از خود می‌تاباند.