هوش مصنوعی: عقل من به دلیل دیوانگی به هم ریخته است و به خاطر عشق جدیدی که پیدا کرده‌ام، به حالتی شبیه به مجنون درآمده‌ام و اکنون نوبت عاشقی جدید نیز فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که بر من ظلم کرده، از او غم و اندوهی ندیدم، جز این که سینه‌ام آرام‌تر از هر جایی دیگر است.

هوش مصنوعی: ایرج نادر، هنوز هم از دیدار تو بی‌نصیبیم و تنها می‌توانیم به فردا امیدوار باشیم، اما افسوس که شب امروز دیگر پس نخواهد آمد و فردا هم ممکن است مانند امروز باشد.

هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق عشق و درد ناشی از آن اشاره دارد. شاعر از محبوب خود می‌خواهد که او را در آغوش بگیرد و با زلف‌هایش دل او را برباید. دل شاعر به خاطر عشق، از خون و درد پر شده و این حالت نه تنها در او، بلکه در دل‌های دیگران نیز احساس می‌شود. این بیان نشان‌دهنده‌ی شدت احساسات و تأثیر عشق بر عواطف انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: نگرانی من از این است که به خاطر موهایت دیوانه شوم و اگر ببینم که این زنجیره بر پای کسی دیگر باشد، وضعیت بدتری پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر عشقت زندگی‌ام را فدای تو کردم و افسوس که تا ابد در دلم حسرت عشق دیگری باقی خواهد ماند.

هوش مصنوعی: هر کسی که جز جستجوی تو به دنبال مکانی دیگر رفت، در دنیا و آخرت به مقصدی نرسید.

هوش مصنوعی: سخن از درد و غم یغما و شب جدایی نگو، چرا که مانند کشتی نوح، در چشمان او دریای دیگری پنهان است.