هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌های عشق و دلربایی تو از نیکویی‌های میگساری می‌آید، اما ما خود از آتش شوق چیزی ندیدیم که به روشنایی آن بیافروزیم.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و جذابیت خاصی اشاره دارد. گویا معشوق هر زیبایی را که دارد، از آسمان و ستارگان به ارث برده است. پیشانی و ابروهای او همچون نشانه‌هایی از آسمان هستند و نورش از برج دوقلو که نمایانگر دوستی و عشق است، به وجود آمده است. در واقع، زیبایی او از دنیای بالا نشأت می‌گیرد و به زمین درخشندگی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چرا جمال تو از میدان جنگ عقب‌نشینی می‌کند؟ پیروزی پادشاهان همیشه از پشت سر ارتش نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ندیدنی که در کنار لب و ابروی تو است، نشانه‌ای است از زیبایی و سحر تو. چرا که مانند این است که ماهی از آتش و آب بیرون می‌آید و به زندگی ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: جز آن چهره و موهای زیبایی که دل را می‌رباید، چه چیز دیگری می‌تواند مانند باغ طاوس باشد که از بلندی کبوتران به نظر می‌رسد؟

هوش مصنوعی: دل و ابرو و مژگان او مانند زیبایی‌های گل‌های یک باغ است و نگاه به آنها آرامش‌بخش و دور از هر چشم زخم و بدی است. همچنین، حالت چهره‌اش تاثیرگذار و جذاب است که می‌تواند خنجرگونه آسیب بزند.

هوش مصنوعی: به جز آن شکل زیبا و آن لب‌های شیرین، هیچ‌کس نشنیده است که درخت طوبی چشمه کوثر را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: برو ببین لب‌های گران‌قدر او و اشک‌های مرا. هر کسی که این زیبایی‌ها را ندیده باشد، چیزی از پسته و انگور نمی‌داند و از شیرینی‌های زندگی بهره‌مند نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر آن دو خال زیبایی که بر چهره‌ات است، از کنار چشمه‌ نوش شسته شوند، از آن آب جاودانه، خضر و سکندر (دو شخصیت افسانه‌ای) به پا خواهند خواست.

هوش مصنوعی: بین من و تو هیچ چیزی جز یغما وجود ندارد، خود را کنار او قرار بده و بگذار تا این فاصله از بین برود.