هوش مصنوعی: گفتی که روزی به خاطر ظلمی که دیدم، فریاد می‌زنم و تو را در درد و رنج می‌اندازم. اما مراقب باش کاری نکن که مرا مجبور کنی با صدای بلند به تو شکایت کنم و جانت را به درد بیاورم.

هوش مصنوعی: گاه دست کسی را می‌بوسم و گاه پای نگهبان را، تا به طریقی بتوانم سری به درگاه تو بزنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر خطاها و گناهانم احساس شرمندگی و خجالت می‌کنم. ای رحمت بزرگ، من به سوی تو می‌آیم و می‌خواهم هدایا و ثمرات خوبی را برای تو به ارمغان بیاورم.

هوش مصنوعی: سرانجام، ای ناله‌ی دل، آنقدر غمگین شدم که دوست دارم به خاطر عشق، دیگر نتوانم حرفی بزنم. اگر روزی نام تو را بر زبان بیاورم، می‌خواهم نهانباشد.

هوش مصنوعی: من کاری می‌کنم که نه از من نشانه‌ای بماند و نه از مدعیان، تا ببینم اگر در میدان امتحان تو را به چالش بکشم، چه توانایی‌ای داری.

هوش مصنوعی: ای دل، من کافر هستم چون عشق را ترک کرده‌ام. در روز قیامت، اگر مرا با مسلمانان ببینی، دستت را به دست من بده.

هوش مصنوعی: چشمان یعقوب به در دوخته است و از زمین می‌آیم، زیرا از عطر پیراهن تو می‌توانم نشانت را بدهم.

هوش مصنوعی: برای حل مسائل وابستگی‌ها و مشکلات زندگی، تنها راه‌حل را در میخانه و نوشیدن شراب می‌بینم. ای کسی که به تو نیاز دارم، دیگر به آسمان نگاه نمی‌کنم و به سمت آن نمی‌روم.

هوش مصنوعی: شرم کن از چهره اسلام و از حرم، کمی دور شو و از آتشگاه مغان هم به من بپیوند.