هوش مصنوعی: دوست که باید حامی باشد به ما آسیب می‌زند، و او که باید انصاف داشته باشد بر ما حکم می‌زند. وفای ما چه تقصیری دارد جز اینکه برای محبت او جان خود را فدای او کنیم و در این راه تدبیر کنیم؟

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از چنگال زیبایی تدبیر آزاد شوم، وقتی که چشم شکارچی، به زلف‌های سیاه و زیبا که همچون زنجیری ما را در束 گرفته است، خیره شده است؟

هوش مصنوعی: ما افراد ساده‌ای هستیم که اگر عشق بخواهد، به راحتی تسخیر می‌شویم و به هیچ زحمت و تلاشی نیاز نداریم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه عقاید من کاملاً مشخص و غیرقابل انکار است، مطمئن‌ام به دینداری خودم و به همین دلیل، زاهدان و مذهبی‌ها هم مرا تکفیر می‌کنند.

هوش مصنوعی: ما در رقابتی هستیم که در آن باید مشخص شود کدام یک پیروز خواهد بود: جذابیت و زیبایی حیرت‌انگیز او یا عشق فراگیر و قدرت‌مند ما.

هوش مصنوعی: اگر بر سر او پا بگذاری و از شرم بر ما نگذری، پس اگر اینطور است، تفاوتی بین ما و خاک پای تو نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در این دنیا که آکنده از خرابی و ویرانی است، ما از این خرابی‌ها در امانیم زیرا می‌توانیم از شراب و شادکامی به بهبود وضع خود بپردازیم.

هوش مصنوعی: در مسیر او، از ما و دل بی‌حال‌تر چه کسی را می‌شناسی که اشک‌های ما بی‌فایده و آه‌های ما تأثیری ندارند؟

هوش مصنوعی: در این بیت گفته شده که افراد با نفوذ مانند شیخ و قاضی از جامعه مسلمانان بیرون آمده‌اند و نگرانند که عشق و محبت چه تأثیری بر افراد نادان و تجربه‌ناشناس جامعه پیرامونشان خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: با وجود سختی و استحکام دل او، بالاخره آه من به او نفوذ کرد و تیر محبت و احساسات من حتی از سنگ خارا هم عبور کرد.

هوش مصنوعی: ما برای دفاع از خود و مبارزه نیاز به زره و سلاح داریم. اگر باران تند و شدید از ابرها ببارد، شمشیر ما را در نبرد یاری می‌کند.