هوش مصنوعی: اگر به خاطر غم تو، چشمانم را از دست بدهم، باید بگویم که خاک بر باد می‌دهم دیار اصفهان را.

هوش مصنوعی: اگر خازن بهشت آن چهره بهشتی را ببیند، همیشگی پوشش خود را در آتش جهنم می‌افکند و آن جوانان بهشتی را رها می‌کند.

هوش مصنوعی: بعد از این، هدف من این است که اگر فرصتی پیدا کنم، جانم را به پای تو نثار کنم و ارتباط با تو را به دست بیاورم.

هوش مصنوعی: مدعی به دنبال قدرت و مقام توست، اما من با تمام درد و فریادم هم نتوانستم تو را از خواب بیدار کنم.

هوش مصنوعی: من در حالتی از غم و اندوه هستم و نمی‌دانم کجا باید به دنبال تو ساقی بروم. فقط می‌خواهم برای نوشیدنی‌ام همه چیز را فدای سر پیمان کنم.

هوش مصنوعی: عجب است که تو همچون یوسف زیبا، به خاطر عشق تلخ من گرفتار و اسیر غم‌های تو شده‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت نشان‌دهنده‌ی یک احساس عمیق و دردناک است. گوینده به یادگاری از یک دوست یا همدم اشاره می‌کند که برایش بسیار ارزشمند است. او از طرف دیگر درخواست دارد که دوستش حواسش باشد و از دل او تیر درد را بیرون بکشد، چون آن تیر نماد غم و یاد آن دوست است. در اینجا، گوینده به نوعی از دوستی و یادآوری گذشته سخن می‌گوید که هنوز در دلش سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: فقط دلم به حال او و سنگ دلش رحم کرد، و من دیگر نشنیدم که شیشه‌ای بشکند یا سندانی بر اثر ضربه تکه‌تکه شود.

فَلَک: فلکه، چوبی که در وسط آن ریسمان کوتاهی بسته شده بود که پای مجرم را در آن می‌بستند و می‌زدند.